j erover hoe ze van plan was alles in te richten
en dat zij een lijst wou maken en alles opschrijven, toen er uit de
kinderkamer een vervaarlijk gegil klonk, dat haar opeens ontsteld
zwijgen deed.

"O, het is niets, doet u maar net of u het niet hoort," zei May, goedig
haar hand op die van Hedwig leggend. "Dat zijn kunsten van Boy."

"Ja, echte kunsten," zei Nesta, met haar hoofd knikkend tot de blonde
haarlokken ervan schudden. "Hij kent er een heeleboel en dit is een
nieuwe oorlogskreet."

"I-a-hoep!" klonk het weer van Boy en Nesta vloog naar de tusschendeur,
bonsde er tegen en riep luid terug:

"I.. a.. hoep!"

Hedwig stond bedaard op en bracht haar naar haar plaats terug. "Niet
weer doen, Nesta, de lessen beginnen nu."

"Maar het is anders wel genoegelijk zoo'n klein beetje pret tusschenin;
vindt u ook niet?" zei Bunny en zij keek Hedwig aan en kneep hare oogen
zoo grappig dicht dat Hedwig moeite had ernstig te blijven. Boy liet nog
eenmaal zijn krijgskreet hooren, maar toen er geen antwoord kwam en hij
te vergeefs aan den deurknop gerammeld had, hield hij zich stil.

Nesta kreeg wat schrijfwerk op en de Duitsche les begon met de beide
oudsten. Bunny was onuitputtelijk in het bedenken van allerlei
aardigheden en wist er zich met verwonderlijke vlugheid door te slaan,
als zij een woord verkeerd uitsprak of iets niet begreep. May had die
handigheid niet, maar zij deed erg haar best en keek verheugd, toen
Hedwig aan het eind der les verklaarde, dat het al veel beter ging dan
zij gedacht had. Nu kregen de beide oudste meisjes schriftelijk werk op
en moest Nesta een heel eenvoudig Fransch stukje lezen en uitleggen. Het
ging niet naar haar zin en meer dan eens sloeg zij ongeduldig met haar
vuist op de tafel, maar Hedwig zette door en rustte niet, voordat de
geheele bladzijde gelezen was.

Het vroege middagmaal werd, evenals later de thee en het avondeten, door
haar en Bridget en de kinderen in de kinderkamer gebruikt en zij begreep
dat zij alleen iederen dag aan het ontbijt met Mr. en Mrs. Balvourneen
zou aanzitten.

Het speet haar niet. De kinderen trokken haar aan en zij vond het
prettig zich geheel aan hen te wijden en, evenals indertijd bij de
familie von Zerclaere, de rustige avonduren voor zichzelf te hebben of
eens een praatje te maken met de vriendelijke Bridget, die doorgaans in
de kinderkamer te vinden was.

Bridget ging dien eersten dag ook met haar en de kinderen--Bruce moest
met zijn meester uit