haar zin!

May schoof dicht naar Hedwig toe als om te toonen dat zij het heel
prettig vond naast haar te mogen zitten en Hedwig glimlachte, maar
bedacht bij zichzelf dat het werkelijk zeer noodig zou wezen, Nesta voor
haar ondeugendheid te straffen. Het was jammer dat juist dit driftige,
moeielijke kind zoo onverstandig werd opgevoed en veel meer verwend werd
dan de andere.

De rit was verrukkelijk mooi, toch kreeg Hedwig te midden van de bijna
tropische planten- en bloemenweelde, telkens een verlangen naar vorst en
sneeuw en rijp en spiegelglad ijs en naar een frisschen, krachtigen
wind, die langs bladerlooze boomen streek. Want, hoewel het nu October
was, bloeiden de rozen haast even overvloedig als in den zomer, terwijl
in de tuinen der villa's camelias en magnolias dikke knoppen vertoonden
en breede randen donkere en lichte violen mooi tegen het zachtgroene
gras afstaken.

Nesta hield zich nu heel rustig. Tegen haar moeder aangeleund, keek zij
met hare donkere oogen oplettend naar alle kanten om zich heen, doch
vermeed zorgvuldig Hedwig aan te zien, wat Hedwig met vermaak opmerkte.
Zij had beloofd dien avond allerlei te zullen vertellen van de
Kerstviering in Duitschland; zij zou er plaatjes bij laten zien en op
verzoek der kinderen precies beschrijven hoe het er op een Duitsche
_Weihnachtsmarkt_ uitzag. Ze wilde Nesta nu echter verbieden hierbij
tegenwoordig te zijn, tenzij zij oprecht berouw toonde over haar
ondeugendheid van straks. Het kind _moest_ leeren haar drift te
bedwingen en ... niet altijd haar zin door te willen zetten. Terwijl zij
daar nu zoo heel stil en tevreden zat met het mooie, blonde haar
beschenen door de zon en de bevallige kleine gestalte geheel in rust,
leek zij zoo zachtzinnig en lief mogelijk en Hedwig zuchtte eens even,
toen zij naar haar keek. Nesta kon bizonder aantrekkelijk zijn--als zij
wilde! Maar wat moest er van haar groeien, als zij zoo toegegeven werd?

_Zij_ zou althans niet toegevend voor haar wezen, besloot ze.

Verkwikt door den rit en door het prettige bezoek aan het groote
landhuis, waar May en zij op een aardig torenkamertje hadden mogen
spelen, terwijl haar moeder deftig beneden haar visite maakte en Hedwig
in het rijtuig bleef zitten, was Nesta 's avonds weer in het beste
humeur en gemakkelijk viel het Hedwig niet haar te straffen. Heel
verwonderd en verschrikt keek het kleine meisje tot haar op, toen zij
haar apart nam en ernstig onder het oog bracht, dat zij niet b