e energie haar
niet. Zij schreef moedig het voornaamste naar huis en meldde ook dat zij
nu dit jaar haar plan om naar Duitschland te gaan, moest opgeven en
besloten was het opgespaarde geld te gebruiken om naar Londen te reizen,
daar tijdelijk haar intrek te nemen in een Governesses' home, (tehuis
voor gouvernantes) haar door Mrs. Balvourneen aanbevolen en dan naar een
nieuwe betrekking uit te zien. Mrs. Balvourneen was bereid haar een goed
getuigschrift mee te geven.

Intusschen wisten de kinderen van niets en bleven zij zich onstuimig
verheugen op de naderende Kerstvacantie. Eindelijk begon Hedwig de weken
en toen de dagen te tellen, die nog voor haar vertrek moesten verloopen.
Alleen Bridget had zij, onder diepe geheimhouding, mogen vertellen dat
zij ging vertrekken en Bridget had de handen gewrongen en was gaan
schreien, al maar uitroepend hoe vreeselijk, hoe verschrikkelijk dat
voor de kinderen zijn zou!

Den dag voor Hedwigs' vertrek, kregen de kinderen vrijaf. "Nu al? Begint
de vacantie nu al?" riepen zij verheugd. "Hoe prettig!" Maar toen Hedwig
bezig was op haar kamer haar koffer te pakken, kwamen opeens Boy en
Bruce bij haar binnen. Hedwig meende dat het geen kwaad kon, vooral
omdat zij wist dat de meisjes met hun vader uit waren, maar Boy vroeg
parmantig, terwijl hij in den grooten koffer keek: "Waarom moet dat
_allemaal_ mee naar Duitschland? Waarom mag het portretje van Tieka niet
zoolang hier blijven?"

Zijn moeder hoorde hem praten en riep hem bij zich en Hedwig hoorde hoe
hij dringend vroeg: "Maddy komt toch weer, moeder? Maddy komt toch
_natuurlijk_ weer?"

Het antwoord kon Hedwig niet verstaan, maar duidelijk hoorde zij Boy nog
vragen: "Als het nieuwe jaar er is, dan is Maddy toch weer bij ons?"

Toen was alles stil en met een oproerig hart verder pakkend, vroeg
Hedwig zich af, wat Boy's moeder toch wel geantwoord zou hebben!

's Avonds was hij nog laat wakker en riep hij om "Maddy." Bridget haalde
Hedwig.

Met een kleur, de groote oogen heel wijd open, zat Boy op in zijn bed.
"Maddy komt toch terug? Maddy komt toch _natuurlijk_ terug?" vroeg hij
weer en Hedwig, te bedroefd om iets te kunnen zeggen, knielde bij hem
neer. Ze trok zijn gezicht naar zich toe en drukte er een kus op, doch
opeens rukte Boy zich los. "Ik vind het niet prettig om op mijn oog een
kus te krijgen!" riep hij. Toen ging hij liggen, keerde zich om en viel
in slaap. Hedwig en Bridget glimlachten. "Nacht lieve, lieve Boy,"
f