te spreken, trok Miss Hearty haar naar zich toe en met een
gewaarwording van veiligheid legde Hedwig het hoofd aan haar borst en
schreide rustig uit.

Lang duurde het echter niet, of zij hief het hoofd weer op en lachend
door hare tranen heen, zei ze:

"Ik schaam me verschrikkelijk eigenlijk."

"Zoo? En ik kwam je een voorstel doen eigenlijk."

"Een voorstel? O, wat is het? Waarom hebt u me dat niet eerder gezegd?"

"Je liet mij niet aan 't woord komen," zei Dr. Hearty plagend. "Kijk
eens, ik neem omstreeks Paschen mijn vacantie en hoop dan een poosje
naar Devonshire te gaan. Nu zou ik me graag in dien tijd wat oefenen in
het Duitsch en daarom wou ik jou mee hebben. Wij kunnen dan ook eens
bedaard overleggen wat je verder doen zult. Maar nu weet ik natuurlijk
niet of je er lust in hebt."

"_Weet_ u dat niet?" was al wat Hedwig zeide. Toen met een gebroken
stem: "_Oh, how good you are, how good!_"

"En nu kalmpjes afwachten wanneer je met je nieuwe leerling beginnen
moogt," zei Dr. Hearty, toen zij afscheid nam en Hedwig zei kalm: "Ja,
natuurlijk," maar toen Miss Hearty weg was, riep zij opgewonden om
zuster Kate.

Zuster Kate kwam lachend binnen. "Ja, ja, ik heb alles al gehoord," zei
ze. "En 't is een waar genot met Dr. Hearty op reis te zijn, dat weet ik
bij ondervinding. Zij neemt bijna ieder jaar iemand met zich mee, als ze
vacantie heeft; is dat niet aardig? Broers of zusters heeft zij niet
meer, maar haar leven is toch alles behalve eenzaam natuurlijk, omdat
zij altijd om anderen denkt."

"Zij is zeker een heel knappe dokter en erg geliefd en gezien, niet
waar?" vroeg Hedwig, met bewondering in haar stem.

"Zeer geliefd en gezien en een weldaad voor velen," zei zuster Kate
warm.

Wat schreef Hedwig nu een paar blijde regeltjes naar Duitschland en hoe
bespoedigde de groote vreugde het herstel! Toen er zonnige dagen kwamen,
mocht zij eens opzitten, later eens even met zuster Kate wandelen, toen
geregeld iederen dag uitgaan en eindelijk kon de dag voor de reis naar
Devonshire worden bepaald.

't Was kil, druilerig weer en er viel een hardnekkige motregen, toch
vond Dr. Hearty het onnoodig de reis uit te stellen. Zij kwam Hedwig in
een vigilante halen, liet haar zich goed instoppen, zeide meer dan eens
dat zij haar nu in alles gehoorzamen moest, toonde zich blij als een
kind dat zij vacantie had en reed in de prettigste stemming met de
gelukkige Hedwig naar Paddington-station.

"He, wat ziet Londen e