House rond te gaan
loopen, niet ten uitvoer kon brengen. Mrs. Rowley hield haar een paar
dagen thuis en verzorgde haar op moederlijke wijze. En toen er gunstig
antwoord uit Ierland kwam en men schreef dat "Fraeulein" of
"Mademoiselle" maar zoo gauw mogelijk moest komen, had Hedwig nog
zooveel in orde te brengen en te naaien dat er slechts van een haastig
loopje naar Hill House sprake kon zijn. Zij ging tegen den avond en toen
zij den heuvel beklom, zag het huis er bizonder kaal en somber uit.
Niemand vertoonde zich buiten, geen geluid werd gehoord, alles was als
uitgestorven en met een verlicht hart bedacht zij, hoe goed het wezen
zou als binnen niet te langen tijd het huis werkelijk geen bewoners meer
had en de beruchte school van Miss Wells tot het verledene zou behooren!

Zij had een langen brief naar huis geschreven en ook nog geld gezonden,
hoewel haar garderobe noodzakelijk vermeerderd moest worden. Mrs. Rowley
wist haar echter over te halen eenig geld van haar aan te nemen, terwijl
Mrs. Balvourneen haar het benoodigde zond voor den overtocht naar
Ierland. Zij voelde zich dan ook heel rijk, toen ze haar grooten koffer
weer had gepakt en reisvaardig was.

Het was een vrij lange reis, die zij nu te maken had. Ze moest met den
nachttrein uit Chester vertrekken, bij Holyhead de boot naar Ierland
nemen en dan den volgenden ochtend ongeveer vijf uur te Kingstown
landen. Daar zou zij een trein vinden naar Killarney, waar ze 's avonds
om half zes zou kunnen zijn. Mrs. Balvourneen had haar geschreven hoe
zij reizen moest en ook dat zij niet verder moest gaan dan Killarney,
omdat Mr. Balvourneen juist dien dag daar in de buurt wezen moest en
haar dan meteen met het rijtuig af zou kunnen halen en met haar naar het
kasteel rijden.

"Dan kun je dadelijk goed met Mr. Balvourneen kennis maken," zei Mrs.
Rowley, "want dat zal zeker wel een rit van eenige uren wezen! Het is
zoo mooi in die streken; ik ben er eens geweest en zou nu haast wel met
je mee willen."

Hedwig glimlachte. Het zou wel een _geheel_ andere ontvangst wezen dan
op Hill House, dacht zij.

Mrs. Rowley stond er op haar, niettegenstaande het late uur, naar het
station te brengen. Zij zelf zou weldra voor geruimen tijd naar
Duitschland vertrekken en toen zij bij den coupe afscheid nam, beloofde
zij Hedwig voor de zooveelste maal dat zij haar moeder en Claerchen op
zou gaan zoeken, als dit maar eenigszins mogelijk was. Een laatste
handdruk, nog een hartelijke z