The Project Gutenberg EBook of Een Jolig Troepje, by Marie Leopold

This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or
re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.net

Title: Een Jolig Troepje

Author: Marie Leopold

Release Date: April 17, 2004 [EBook #12070]

Language: Dutch

Character set encoding: ASCII

*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK EEN JOLIG TROEPJE ***

Produced by Jeroen Hellingman en the Distributed Proofreaders Team

Een Jolig Troepje

Door

Marie Leopold

EERSTE HOOFDSTUK.

DE EERSTE VACANTIEDAG.

"'t Is vacantie! 't blijft vacantie!
Hoera, vacantie boven!
En als je dat niet zingen wilt,
Dan moet je er aan gelooven!"

zong Nel in haar nachtjapon, terwijl ze met een natte spons in de
hand voor Dora's bed stond.

"Hoera! vacantie boven!
En als je dat niet zingen wilt,
Dan moet je er aan gelooven!"

Pats, de natte spons viel op Dora's gezicht.

"Wat is dat, br.... Nel, wat scheelt je? Br....!" riep Door, die
op eens rechtop in haar bed zat met een druipnat gezicht. "Dat is
verraderlijk. Ik sliep zoo lekker. Kijk dat laken eens: kletsnat. Brr,
geef me gauw mijn handdoek."

"Zul je dan zingen?"

"Ja, ja, alles wat je wilt, maar geef eerst mijn handdoek. Gauw,
't loopt met een straaltje achter in mijn nek."

"Nu, zing dan," dreigde Nel, de spons voor Door in de hoogte houdende.

"'t Is vacantie, 't blijft vacantie,
Hoera, vacantie boven!"

viel Door in.

"En ieder, die 't niet zingen wil,
Die moet er aan gelooven!"

Hup, vloog ze 't bed uit, greep Nel de spons uit de handen, doopte die
een, twee, drie in de lampetkan. En voor Nel nog iets had kunnen doen,
daar droop haar geheele gezicht. Toen begon een wilde jacht om de
tafel, over bedden en stoelen, dat hooren en zien je verging. Midden
in die dolle jacht zat rechtop in haar bed kleine Leni in de handen
te klappen en mee te zingen.

Zacht ging de deur open, wat Nel en Door in 't vuur van haar spel niet
hoorden. Nel was onder de tafel gekropen en sloeg met den handdoek
naar Door, die met een natte spons klaar stond om op haar vijandin
in te stormen.

"'t Is vacantie, 't is vacantie ..."

"Maar kinderen, kinderen, dat belooft wat voor de vacantie," lachte
moeder.

"O moeder, we hebben zoo'n pret," juichte