que optimo conditori et
rectori universitatis, Deo nostro gratias, etiamsi me puerum tantum esse
voluisses. Eram enim etiam tunc, vivebam* atque sentiebam, meamque
incolumitatem, vestigium {17} secretissimae unitatis ex qua eram[25], curae
habebam; [Sidenote: Deo gratias agit.]custodiebam interiore sensu
integritatem sensuum meorum, inque ipsis parvis, parvarumque rerum
cogitationibus veritate delectabar. Falli nolebam, memoria vigebam,
locutione instruebar, amicitia mulcebar, fugiebam dolorem, abjectionem,
ignorantiam. Quid in tali animante non mirabile atque laudabile? At ista
omnia Dei mei dona sunt; non mihi ego dedi haec: et bona sunt, et haec
omnia ego. Bonus ergo est qui fecit me, et ipse est bonum meum, et illi
exsulto bonis omnibus quibus etiam puer eram. Hoc enim peccabam, quod non
in ipso, sed in creaturis ejus, me atque caeteris*, voluptates,
sublimitates, veritates quaerebam; atque ita irruebam in dolores,
confusiones, errores. Gratias tibi, dulcedo mea, et honor meus, et fiducia
mea, Deus meus: gratias tibi de donis tuis; sed tu mihi ea serva. Ita enim
servabis me; et augebuntur, et perficientur quae dedisti mihi, et ero ipse
tecum; quia et ut sim, tu dedisti mihi.

* * * * *

{18}

LIBER SECUNDUS.

Ad aetatem aliam progreditur, primumque adolescentiae suae, id est,
sextum decimum vitae annum, quem in paterna domo studiis intermissis
consumpserat arbitrio proprio ac libidinibus indulgens, ad mentem
revocat cum gravi dolore, in quibus maxime miratur, se furtum quoddam
gratis perpetrasse; quod contra, cor humanum non nisi aliqua boni
specie in malum trahi.

[Sidenote: I. Adolescentiae aetatem et vitia recolit.]

1. Recordari volo transactas foeditates meas, et carnales corruptiones
animae meae: non quod eas amem; sed ut amem te, Deus meus. Amore amoris tui
facio istud, recolens vias meas nequissimas in amaritudine recogitationis
meae, ut tu dulcescas mihi, dulcedo non fallax, dulcedo felix et secura, et
colligens* me a dispersione in qua frustatim discissus sum, dum ab uno te
aversus in multa evanui[26]. Exarsi enim aliquando satiari inferis* in
adolescentia, et silvescere ausus sum variis et umbrosis amoribus; et
contabuit species mea; et computrui coram oculis tuis placens mihi, et
placere cupiens oculis hominum.

[Sidenote: II. Annum aetatis suae decimum sextum in ardore libidinoso
consumptum.]

2. Et quid erat quod me delectabat, nisi ama