erit, cum sit homo.
Quasi vero quemlibet inimicum hominem perniciosius sentiat quam ipsum
odium, quo in eum irritatur, aut vastet quisquam persequendo alium gravius,
{16} quam cor suum vastat inimicando. Et certe non est interior litterarum
scientia, quam scripta conscientia, id se alteri* facere quod nolit pati.
Quam tu secretus es, [Sidenote: Is. 33, 5.]_habitans in excelsis_ in
silentio, Deus solus magnus, lege infatigabili spargens poenales caecitates
super illicitas cupiditates! Cum homo eloquentiae famam quaerit, astans
ante hominem judicem, circumstante hominum multitudine, inimicum suum odio
immanissimo insectans, vigilantissime cavet ne per linguae errorem dicat,
Inter hominibus*; et ne per mentis furorem hominem auferat ex hominibus,
non cavet.

[Sidenote: XIX. Pueritiae vitia quae in majores aetates transeunt.]

30. Horum ego puer morum in limine jacebam miser, et hujus arenae palaestra
erat illa, ubi magis timebam barbarismum facere, quam cavebam si facerem,
non facientibus invidere. Dico haec et confiteor tibi, Deus meus, in quibus
laudabar ab eis, quibus placere tunc mihi erat honeste vivere. Non enim
videbam voraginem turpitudinis in quam [Sidenote: Ps. 30, 23.]_projectus
eram ab oculis tuis_. Nam in illis jam quid me foedius fuit, ubi etiam
talibus displicebam, fallendo innumerabilibus mendaciis et paedagogum, et
magistros, et parentes amore ludendi, studio spectandi nugatoria, et
imitandi ludicra inquietudine? Furta etiam faciebam de cellario parentum et
de mensa, vel gula imperitante, vel ut haberem quod darem pueris, ludum
suum mihi, quo pariter utique delectabantur, tamen vendentibus. In quo
etiam ludo fraudulentas victorias, ipse vanae* excellentiae cupiditate
victus, saepe aucupabar. Quid autem tam nolebam pati, atque atrociter, si
deprehenderem, arguebam, quam id quod aliis faciebam, et si deprehensus
arguerer, saevire magis quam cedere libebat? Istane est innocentia
puerilis? Non est, Domine, non est: oro te, Deus meus. Nam haec ipsa sunt
quae a paedagogis et magistris, a nucibus, et pilulis, et passeribus, ad
praefectos et reges, aurum, praedia, mancipia, haec ipsa omnino quae
succedentibus majoribus aetatibus transeunt, sicuti ferulis majora
supplicia succedunt. Humilitatis ergo signum in statura pueritiae, Rex
noster, probasti, cum aisti: [Sidenote: Mat. 19, 14.]_Talium est regnum
coelorum_.

[Sidenote: XX. Pro bonis sibi in pueritia collatis]

31. Sed tamen, Domine, tibi excellentissimo at