est. [Sidenote: Ps. 138, 22.]_Oderat_ etiam istos _cor meum_, quamvis non
_perfecto odio_. Quod enim ab eis passurus eram, magis oderam fortasse,
quam eo quod cuilibet illicita faciebant. Certe tamen turpes sunt tales, et
_fornicantur abs te_, amando volatica ludibria temporum et lucrum luteum,
quod cum apprehenditur, manum inquinat; et amplectendo mundum fugientem,
contemnendo te manentem, et revocantem, et {79} ignoscentem redeunti ad te
meretrici animae humanae. Et nunc tales odi pravos et distortos, quamvis
eos corrigendos diligam, ut pecuniae doctrinam ipsam, quam discunt,
praeferant, ei vero te Deum veritatem et ubertatem certi boni et pacem
castissimam. Sed tunc eos magis pati nolebam malos propter me, quam fieri
propter te bonos volebam.

[Sidenote: XIII. Docturus rhetoricam mittitur Mediolanum; ab Ambrosio
suscipitur.]

23. Itaque posteaquam missum est a Mediolano Romam ad praefectum urbis, ut
illi civitati rhetoricae magister provideretur, impertita etiam evectione
publica[125]; ego ipse ambivi per eosdem ipsos manichaeis vanitatibus
ebrios, quibus ut carerem, ibam, sed utrique nesciebamus, ut dictione
proposita me probatum praefectus tunc Symmachus mitteret. Et veni
Mediolanum ad Ambrosium episcopum, in optimis notum orbi terrae, pium
cultorem tuum; cujus tunc eloquia strenue ministrabant adipem [Sidenote:
Ps. 4, 8. 103, 15.]_frumenti_ tui, et laetitiam _olei_, et sobriam _vini_
ebrietatem populo tuo. Ad eum autem ducebar abs te nesciens, ut per eum ad
te sciens ducerer. Suscepit me paterne ille homo Dei, et peregrinationem
meam satis episcopaliter dilexit. Et eum amare coepi, primo quidem non
tanquam doctorem veri, quod in Ecclesia tua prorsus desperabam, sed tanquam
hominem benignum in me. Et studiose audiebam disputantem in populo, non
intentione qua debui, sed quasi explorans ejus facundiam; utrum conveniret
famae suae, an major minorve proflueret, quam praedicabatur: et verbis ejus
suspendebar intentus; rerum autem incuriosus et contemptor astabam; et
delectabar suavitate sermonis, quanquam eruditioris, minus tamen
hilarescentis atque mulcentis quam Fausti erat, quod attinet ad dicendi
modum. Caeterum rerum ipsarum nulla comparatio: nam ille per manichaeas
fallacias aberrabat; iste autem saluberrime docebat salutem. Sed [Sidenote:
Ps. 118, 115.]_longe est a peccatoribus salus_, qualis ego tunc aderam: et
tamen propinquabam sensim et nesciens*.

[Sidenote: XIV. Audito Ambrosio paulatim ab erroribus resi