s frequentat, et doctrinam Catholicam a Manichaeis
falso insimulari clarius intelligit; fidei tamen naturam et utilitates
haud attingit. Alypii amici ejus mores. In diversa rapitur, dum de vita
melius instituenda deliberat; mortis quoque ac judicii metu perculsus,
ad vitae conversionem in dies accenditur.

[Sidenote: I. Augustinus nec Manichaeus nec catholicus.]

1. Spes mea a juventute mea, ubi mihi eras, et quo recesseras? An vero non
tu feceras me, et discreveras me a quadrupedibus et volatilibus coeli?
Sapientiorem me feceras, et [Sidenote: Is. 50, 10. Ps. 34, 6.] _ambulabam
per tenebras et lubricum_, et quaerebam te foris[128] a me, et non
inveniebam Deum cordis mei; et veneram in profundum maris, et diffidebam et
desperabam de inventione veri. Jam venerat ad me mater pietate fortis,
terra marique me sequens, et in periculis omnibus de te secura. Nam et per
marina discrimina ipsos nautas consolabatur, a quibus rudes abyssi
viatores, cum perturbantur, consolari solent; pollicens eis perventionem
cum salute, quia hoc ei tu per visum pollicitus eras. Et invenit me
periclitantem quidem graviter desperatione indagandae veritatis. Sed tamen
ei cum indicassem, non me quidem jam esse manichaeum, sed neque catholicum
christianum, non, quasi inopinatum aliquid audierit, exsilivit laetitia;
cum jam secura fieret ex ea parte miseriae meae, in qua me tanquam mortuum
sed resuscitandum tibi flebat, et [Sidenote: Luc. 7, 14. 15.]_feretro_
cogitationis _efferebat_, ut diceres filio viduae: _Juvenis_, _tibo dico_,
_surge_; et revivisceret et _inciperet loqui, et traderes illum matri
suae_. Nulla ergo turbulenta exsultatione trepidavit cor ejus, cum audisset
ex tanta parte jam factum quod tibi quotidie plangebat ut fieret; veritatem
me nondum adeptum, sed falsitati jam ereptum: imo vero quia certa erat, et
quod restabat te daturum, qui totum {83} promiseras; placidissime et
pectore pleno fiduciae respondit mihi, credere se in Christo, quod
priusquam de hac vita emigraret, me visura esset fidelem catholicum. Et hoc
quidem mihi. Tibi autem, fons misericordiarum, preces et lacrymas
densiores*, ut accelerares adjutorium tuum et illuminares tenebras meas; et
studiosius ad Ecclesiam currere, et in Ambrosium* ora suspendi, [Sidenote:
Joh. 4, 14.]_ad fontem salientis aquae in vitam aeternam_. Diligebat autem
illum virum [Sidenote: Gal. 4, 14.]_sicut angelum Dei_, quod per illum
cognoverat me interim ad illam ancipitem fluctuat