locutione (cf.
L. Spengel nou. mus. rh. XVIII p. 492) tibias conmemorari posse
non prorsus negem. illud autem quod ad accuratam disputationem
spectat in libro de musica fuisse sane multo maiorem habet
probabilitatem, quare transpositionem illam recipere non dubito.

In *tertio* igitur *libro* easdem res perlustrauit Varro quas antea
Aristophanem Byzantium (p. 12 ed. A. Nauck, cf. C. Goettling lehre v.
acc. d. gr. spr. p. 10 sq. A. Rossbach griech. rhythmik p. 33. F.A.
Wolf proleg. ad Hom. p. CCXVIIII sq.) consociasse Arcadius quem dicunt
testatur (p. 212 Schm.): "tricha temo:n te:n kine:sin te:s pho:ne:s, to
men eis chronous, to de eis tonous, to de eis auto to pneuma. kai tous
men chronous tois rhythmois e:kase, tous de tonous tois tonois te:s
mousike:s" (cf. Theodos. p. 204, 6 Goettl.). accentus igitur musicam
naturam Aristophanem reliquosque quos supra recensui secutus agnouit
neque in legibus generalibus inuestigandis se continuit sed etiam usum
prosodiarum in singulis uocabulorum generibus eum explicuisse Gelli
locus (fr. 61) a quo orsus sum ostendit. quod in reliquis quoque rebus
sine dubio fecit. de syllabarum temporibus{53} praeter ea quae Seruius
habet quid docuerit dici nequit{54}. conmunem certe syllabam ab eo
_mediam_ esse adpellatam e Mario Victorino I 5 p. 30 G. p. 2471P.
suspicor, quem ne plura hoc capite e Varrone hausisse putes Luciani
Muelleri uide disputationem (l.l. p. 16 sq.). ordinem autem rerum si
Seruio est fides hunc instituit, ut primo de spiritu deinde de accentu
postremo de syllabarum longitudine et breuitate ageret, quae ratio
praeterea eo conmendatur, quod ita simplicissimum transitum ad
sequentem sibi parauit librum.

Footnote 53: De adspiratione infra disputabo.

Footnote 54: In quo rerum conexu duo reliqua huius libri
fragmenta fuerint difficile est dictu; fortasse de primae
syllabae longitudine in _fenore_ (fr. 62) locutus ad originem
huius uocabuli ut adsolet transiit. ceterum Ludouico Mercklin
d. citiermeth. d. Gell. p. 649. et Iulio Kretzschmer de Gelli
fontib. p. 9 (cf. M. Hertz in Fleckeiseni ann. 1862 p. 715
sq.) Cloati Veri dictum Varroni Gellium debere negantibus
adsentior. quod enim a Verrio Flacco (teste Festo u. obstitum
p. 193. subuculam p. 309. molucrum p. 141 sacrima p. 318,
posterioribus enim locis certissimum Vrsini supplementum;
solus occurrit Cloatius u. obscum p. 189. piacularis p. 213.)
saepe cum Aelio Stilone laudatus est, id in