opinor et quasi in transcursu in eo libro scripta fuisse
cui omnia reliqua debent.
His praemissis ad singula versuum genera transiit, quae eodem quo
plerumque ea metrici latini ordine proferre solent, eum recensuisse
puto, ut primum "genos ison diplasion he:miolion", deinde uersus
conpositos tractaret. diligenter haec omnia persecutus est, ut
fragmenta quae huc pertinere docuit Ritschl quaest. Varr. p. 34 sq.
demonstrant. quid uero de singulis statuerit relliquiarum paucitas
disceptare uetat. nam nihil fere de metris dactylicis traditum, pauca
de iambicis, paucissima de conpositis. quamuis enim in Diomedis
expositione de hexametro dactylico quaedam a Varrone repetita esse
credam, praesertim quae de nominibus eius p. 494 sq. et incisionibus
p. 497 (cl. Victorino I 19, 2 p. 2508P.) leguntur, tamen minus certa
sunt, quam quae in fragmentorum seriem recipienda duxerim. unum tantum
superest frustulum quod huc spectat (fr. 72). Archilochum enim
trimetro dactylico uel heroo unam syllabam addidisse et talem uersum
effecisse tradidit 'omnipotente parente meo' quod metrum Seruius
(centimetr. p. 369 Gaisf. p. 1820P.) Alcmanium{60} dicit, Archilochium
contra tetrametrum dactylicum acatalectum spondeo finitum Seruius et
Victorinus l.l. adpellant. e iambicis metris Varronem de senario
locutum esse scimus, e quo additis tribus syllabis septenarius
(fr. 73), praepositis duobus pedibus iambicis octonarius (fr. 75)
fieret. praeterea de nota quadam transuersa breuibus syllabis
pro longis positis in septenario adscribenda egit (fr. 74), quod
praeceptum apud Rufinum Diomedis de septenario testimonium excipit,
nullo tamen cum hoc uinculo coniunctum est. 'non potest enim' ut
Ritscheli uerbis (quaest. Varr. p. 35) utar,
non hic esse utriusque nexus, ut a modo, quo septenarius
fieret e senario, transiretur ad talium septenariorum
commemorationem, quorum media syllaba breuis haberetur:
qualium constat non minorem esse multitudinem, quam quorum
media syllaba admisit hiatum. _in huiusmodi_ igitur _locis_
h.e. cum in mediis septenariis tum ubicunque breuis est
pro longa syllaba, ut in extremis uersibus arsi terminatis,
Varro poni iussit hanc notam metricam;
cf. G. Hermann l.l. p. 149 sq. ex senario iambico alium uersum nasci
uoluit (fr. 76), quem Marius Plotius p. 270 G. p. 2642P. dimetrum
iambicum catalecticum Anacreontium dicit (cf. Serui centimetr.
p. 366 G. p. 1818P. Terent. Maur. 2480 sq.). si nouum carmen
|