tudinis
recto, tum ante _i_ scribendum erit _e_, atque id ipsum facies
in similibus'. sic codex Lugdunensis Voss. F 7 et Gronouius,
praeterquam quod ille _hii magnii hii amicii_, hic _hi magnei
hi amicei_ habet. ceterum Lucilium magis quam Varronem Nigidium
secutum esse docet idem Gelli caput.
Footnote 85: Verba non mediocriter corrupta sic teste Henrico Keil
leguntur in cod. Bern. 330:
quam inconstantiam Varro arguens in eundem errorem diuersa
uia dilabitur, dicens in plurali quidem numero debere
litter{e,} {*above {e,}: {.}i{.}} praeponi in singulari uero
minime cum alioqui {*above space: &} non aliunde in singulari
quam in extrema syllaba sonat ut in uerbis manifestum est.
dicimus enim mitto emisimus, nisi aliam hic uult esse rationem
quod absurdum est, ut cum uerba quoque ex syllabis constant
et diuersa regula corrigantur.
uox _et_ non suo loco ac littera _{.}i{.}_ omisso _e_ (quod
requiri uidit L.F. Schmidt C. Lucili saturar. quae de nono libro
supersunt disp. et ill. p. 24) suprascriptae praue scripta esse
uerba ostendunt. et haud uolgari modo confusa et perturbata esse
debent quae neque intellegi neque singularum uerborum mutationibus
restitui possunt. librarium quendam existimo nonnulla omisisse
et margini adscripsisse, quae deinde non solum alieno loco
inrepserunt, uerum etiam alia et necessaria expulerunt, ut ita
fere uerba se habuisse uideantur:
quam inconstantiam Varro arguens in eundem errorem diuersa
uia dilabitur dicens in plurali quidem numero debere litterae |
praeponi, in singulari uero minime cum alioqui aliunde in singu- |
lari quam in plurali syllaba sonat. ut in uerbis manifestum est, |
{Continuing from right edge:}
litterae |{.}i{.}
in singu- |extrem{e,}
...festum est, |{.}e{.} & non
_dicimus_ e.q.s. in recipiendis omissis uerbis in ordinem neglecta
sunt signa, quae singulorum locum significari solent, itaque uerba
_extrem{e,}, et, non_ falso loco inserta sunt, qua in re, intrusa
et ad _syllaba_ accommodata uoce _extrem{e,}_, uocabulum _plurali_
et littera _{.}e{.}_ intercidit. praeterea autem _aliunde_, quod
quid sibi uelit non adsequor, in _aliter_ correxi. in extremis
uerbis _ut_ superuacaneum et pro _et diuersa_ fortasse _nec
diuersa_ scribendum est, nisi hoc obscuriori cuidam generi dicendi
tribuere mauis.
Footnote 86: MIRQVRIOS legitur in speculo
|