n dubitem quin _artificialis
interpretatio_ accentum et discretionem expulerit. enarrationis
explicationem uel latinitas arguit non accurate secundum Varronem
positam sed generaliter ex eius mente perscriptum esse, qua in re hic
quoque quaedam omissa esse uidentur. respondet enim Varronis enarratio
Dionysii "glo:sso:n te kai historio:n apodosei", e quibus historiam id
est fabulam poetae argumentumue scriptorum, quod Varronem neglexisse
nego, frustra quaeris, de emendatione haec habet Diomedes: 'emendatio
est qua singula pro ut ipsa res postulat dirigimus aestimantes
uniuersorum scriptorum diuersam sententiam uel recorrectio errorum qui
per scripturam dictionemue fiunt'. ut primum de secundo membro loquar,
mirum sane est, cum in tota hac expositione de ea agatur grammatica,
quae in legendis interpretandisque poetis uertitur, quid sibi hic
uelit dictio. dictio Diomedi idem est quod "lexis",{99} "lexis" autem
aut uitiosa aut iusta est, et error qui per dictionem fit in libro
scripto idem est atque is qui per scripturam fit, nisi non aptis
scriptor utitur uerbis, quae corrigere non licet, ne arbitrariae
rationes ualeant et scriptorum proprietas extinguatur. quare
_dictionem_ ferri non posse maleque scriptam esse pro _dictatione_
censeo, quod uocabulum apud scriptores posterioris aetatis non raro
occurrit (Paul. digest. XXVIIII 1, 40. Hieronym. adu. Vigilant. 3:
_dictatiuncula_. Symmach. epist. VI 4). errores autem in antiquorum
libris aut praue scribendo aut praue dictando nascebantur. alterum
membrum ad res a scriptoribus traditas spectat, quae secundum
singulorum sententiam et auctoritatem accipiendae sint, quod historici
uel mythologi, sed non emendatoris est. iudici membrum secundum de
aesthetica scriptorum aestimatione quae Dionysii "krisis" est, agere
uidimus, prius autem si _pronuntiationem_ premis ad lectionem
referendum est, si pronuntiatum pro _dictum_ accipis, idem fere quod
alterum membrum continet; uera enim carminis cuiusdam uel scripti
aestimatio non perficitur nisi singulis ponderatis, num recte an praue
dicta sint. cum uero in lectione emendatione iudicio priora membra
male se habere uel saltern ad Varronem referri non posse nunc
manifestum sit, idem de enarratione ualet, ubi 'obscurorum sensuum
quaestionumue explanatio' et barbare dicta et superuacanea est
(cf. Sext. Emp. adu. gramm. 93). sic quantum fieri potuit Varronis
doctrina{100} recuperata, adparet quam arto uinculo cum Alexandrinorum
praeceptis ea