. 40 Meib. cf. I. Caesar grundz. d. gr. rhythm.
p. 226) fuisse uidetur, et 'inter graecos huius (metricae) artis aut
primus aut solus est' (Mar. Vict. II 9, 8 p. 2541P. cf. Westphal d.
fragm. d. gr. rhythm. p. 12 sq.) quam ratiocinationem si non prorsus
aspernaris addiderim, quod per se non magni momenti esse concedo,
Heliodorum uersus iambicos de quibus Varronem quoque diligenter
egisse uidimus, magna subtilitate persecutum esse, id quod demonstrat
Prisciani libellus de metris Terentianis (cf. H. Keil l.l. p. 13),
eundemque de dimetro catalectico disputasse eiusque exemplum Simonidis
uersum supra conmemoratum (Prisc. l.l. II p. 428, 7) proposuisse, qui
cum exemplo quod Varronem adtulisse Diomedes testatur (fr. 76) etiam
in spondeo secundo loco posito conuenit (cf. C.L. Schneider lat.
gramm. I 1 p. 683).

Hoc uero argumento subtiliter tractato, satis amplo profecto et
inpedito, Varronem totum librum quartum expleuisse arbitror. accedebat
autem ni uehementer fallor aliud. non erat enim, cur in opere de
sermone latino, quo tam accurate poetarum metra scriptorem inlustrasse
uidimus, solutae orationis numeros neglegeret. in quibus explicandis
antiquos haud mediocriter uersatos esse et inde a sophistarum Hippiae
et Gorgiae temporibus praesertim qui de arte dicendi scripserunt huic
doctrinae operam dedisse notum est (cf. Aristot. rhet. III 8. Cic.
orat. 41, 140 sq. Quint. inst. orat. VIIII 4, 45 sq. E.M. Cope journ.
of class. a. sacr. philol. III p. 51 sq.). Varronem autem non solum
talia scripta ut Ephori "peri lexeo:s" et Theophrasti libros in quibus
prosae numeros tractauerat (cf. supra p. 61. Max. Schmidt l.l. p. 45
sq.) in hoc opere conscribendo consuluisse supra uidimus, uerum etiam
ipsum opus siue titulum spectamus siue argumentum admodum simile et
propinquum est eis libris, qui "peri lexeo:s" inscripti artis
rhetoricae partem de elocutione (cf. L. Spengel ueb. d. stud. d.
rhetorik b. d. alt. p. 26) docebant (cf. E. Meier opusc. II p. 18.
G. Westermann gesch. d. bereds. I p. 138. 171). in quibus cum
orationis solutae numeros exponere solerent ex argumenti simillimi
indole id Varronem quoque fecisse probabile est. grauius autem est,
quod ab opere in quo puri sermonis praecepta danda erant prosae numeri,
quorum scientia unicuique publice dicenti necessaria erat, non magis
alieni erant quam poetarum metra. haec igitur cum a Varrone tractata
esse sciamus, de illis satis probabiliter idem conligere possumus.
testimonia cer