edium enuntiatum dissecat. etiam _praeterea_
aut eiciendum aut uestigium est historicorum quorundum grammaticis
praemissorum et illa interpolatione submotorum, sicut statim latini
historici secuntur. extrema dubito utrum pro Cinci uerbis, a Victorino
male excerptis, accipienda an prauo Victorini generi dicendi
indulgenda sint, sed non dubito, quin pro _peruenirent_ scribendum
sit _conuenirent_. ex auctoribus a Victorino prolatis Demetrius et
Hermocrates de graecis litteris antiquissimis locuti sunt, latinique
(cf. Hertz l.l. p. 82) easdem XVI ab Euandro in Italiam aduectas esse
dixerunt, praeter Cincium, qui paucis conmutatis hoc factum esse
uoluit. graecas litteras omnes scriptores una mente has fuisse tradunt
"alpha" "beta" "gamma" "delta" "epsilon" "iota" "kappa" "lambda" "mu"
"nu" "omicron" "pi" "rho" "sigma" "tau" "upsilon", easdem igitur pro
latinis acceptas fuisse consentaneum est, praeterquam quod pro
"Upsilon" poneretur V, quod primitus idem atque "Upsilon" esse Verrius
Flaccus apud Velium Longum p. 2215 intellexit, easdemque apud
Victorinum, ubi congruentia graecarum et latinarum litterarum
premitur, propositas esse expectares. sed "Upsilon" simpliciter
reiectum est et numerus XVI addito Q expletur{118}. cum uero
Victorinus eo loco, quo eas posuit, de communibus graecorum et
latinorum litteris loquatur, itaque hoc contra omnem rationem pugnet,
facile contenderes, illam seriem litterarum turbatam esse, quod L
omissum et H ab hac re prorsus alienum, inlatum confirmare uideretur,
nisi I 4, 20 p. 2458 easdem ac nostro loco enumeratas litteras
uideres. itaque fortasse secutus est in hac re Cincium eiusque
enumerationem ibi quoque posuit ubi non prorsus apta erat.

Footnote 118: Qui hanc rationem secuti sunt Q, quod saepe in
antiquorum graecorum scriptura occurrit (cf. Franz l.s. p. 16),
antiquitus traditum putauerunt (cf. W. Corssen l.s. p. 15), V
contra aliam atque "Upsilon" litteram, quia alium apud graecos
sonum haberet, eamque postea XVI illis adiectam esse
duxerunt.

Varro autem aliter statuit. cuius libros de antiquitate litterarum
cum a Prisciano semel proferantur, et aliud fragmentum quod idem
(I 16 p. 13) librorum nostrorum argumento bene aptum habet{119} ad
eosdem referre et quaerere licet, num alia praeterea uestigia eorum
apud illum indaganda sint. sine dubio uero huc pertinent, quae I 12
p. 11, 1 leguntur:
apud antiquissimos graecorum non plus sedecim erant
literae, quibus ab il