nionibus glossam cl.
W. Drumann gesch. Roms V p. 85. I. Hasenmueller de Strabonis geogr.
uita p. 23 sq. I. Bernays d. dialoge des Aristot. p. 31. 150. cum
uero Ciceronis epistula a.u. DCCVIII scripta sit (cf. F.W. Fischer
roem. zeitt. p. 297), male correxit Suidam M. Schmidt Philolog.
VII p. 365.
Footnote 46: De Epicharmo litterarum inuentore uid. Plin. VII 192.
Villoison anecd. gr. II p. 187. Bekker anecd. gr. II p. 782.
Cramer anecd. Oxon. IIII p. 400. cl. I. Franz elem. epigraph.
graec. p. 21. F.A. Wolf proleg. ad Hom. p. LXIII. C.I. Grysar de
Doriensium com. p. 157 sq. G. Bernhardy griech. litt. II 2 p. 461.
Footnote 47: Alius erat Glaucus Rheginus uel Italus, Democriti
Abderitae aequalis (Laert. Diog. VIIII 38) qui scripsit "peri to:n
archaio:n poie:to:n te kai mousiko:n" (Plut. de mus. 4 cl. uit. X
orat. p. 833 D). cf. R. Volkmann praef. Plut. de mus. p. XII.
E. Meier opusc. II p. 159.
Footnote 48: De nominibus Glaucus et Glaucon uid. M. Sengebusch.
diss. Hom. I p. 208. cf. Ritschl de Oro et Orione p. 3 sq.--
Aristot. rhet. III 1: "triton de touto:n, ho dynamin men echei
megiste:n oupo: d' epikecheire:tai, ta peri te:n hupokrisin
... de:lon oun hoti kai peri te:n rhe:torike:n esti to toiouton
ho:sper kai peri te:n poie:tike:n; hoper heteroi tines
epragmateuthe:san kai Glauko:n ho Te:ios. esti de aute: men en
te: pho:ne:, po:s aute: dei chre:sthai pros hekaston pathos, hoion
pote megale: kai pote mikra kai pote mese:. kai po:s tois tonois,
hoion oxeia kai bareia kai mese:, kai rhuthmois tisi pros
hekaston", ut fortasse a Glauco Aristoteles mediam prosodiam
transtulerit. Glauci artis meminit schol. Plat. Phaed. (p. 108 D)
p. 234 Herm.: "esti de kai hetera techne: grammato:n, he:n
anatitheasi Glauko: Samio:, aph' he:s iso:s kai he: paroimia
diedothe:." cf. Zenob. II 91. hunc praue confudit scholiasta cum
Glauco Chio, quem Herodot. I 25 (cf. Pausan. X 16, 1) "side:rou
kolle:sin" inuenisse dicit. (cf. Fr. Osann anecd. rom. p. 301.)
Footnote 49: I.A. Fabricius bibl. gr. III p. 472 unum profert
Athenodorum cuius "peripatous" Laertius Diogenes ter quaterue
adhibuit.
Footnote 50: Frustra fragmenta rhetorica exceptis quattuor ex
Demetrii "peri herme:neias" (p. 191) quaeris in fragmentorum
Theophrasteorum conlectione, quam nuper edidit F. Wimmer, qui
quamquam aliorum sollertia se fructum esse praedicat, ne Schmidti
quidem librum I s.
|