vroeg, als wilde hij een laatsten twijfel uit zijn hart wegnemen: "Hoe
heette uwe moeder?"

"Pruscia" stamelde de jongeling en zag tot zijn weldoener op "zij had
bruine oogen en golvende haarlokken als gij. Ik weet niet waarom, heer
Hoofdman, maar uw gelaat herinnert mij aan dat mijner arme moeder."

"Ik ben uw oom, Vertico," besloot Marcus. "Hoe gelukkig ben ik u weder
te vinden! Wij zullen elkander niet meer verlaten, naar onze
geboortestreek terugkeeren en, als vader en zoon, vreedzame jaren
slijten."

8.--De Romeinsche Overheersching.

"Wie toch hadden, hier te lande, door wouden, moerassen en heiden, die
breede heirwegen aangelegd, die wij in het voorgaande verhaal leerden
kennen?"--Dat waren de Romeinen.--Wel is waar deden zij zulks niet uit
genegenheid voor de inwoners, maar wel opdat de krijgslieden, langs die
wegen, gemakkelijk van de eene plaats naar de andere konden gaan en zij
heel dikwijls paarden, wagens, oorlogstuig, voeder en voedsel moesten
vervoeren.

Het aanleggen dier wegen was eene weldaad voor de bevolking; de menschen
kwamen meer dan vroeger met elkander in aanraking, kooplieden uit het
Zuiden en elders brachten onzen voorouders allerlei zaken, waarvan deze
eenvoudige lieden vroeger geen denkbeeld hadden.

Hier en daar bouwden de Romeinsche ambtenaars villa's of lusthuizen, die
weelderig ingericht en van tuinen, boom-en wijngaarden omgeven waren.
Verscheiden vroeger onbekende voedings-en sierplanten, ooftboomen, zelfs
diersoorten werden hier ingevoerd; de bevolking groeide aan, de menschen
weefden wollen mantels, lijnwaad, zonden ganzen en hammen naar Italie en
leerden tichels en vaatwerk bakken, glas en glazuur vervaardigen.

De landbouw ontwikkelde zich vooral in het vruchtbare Haspengouw.
Tongeren en Doornik zijn de vroegst bekende steden van ons land, dat,
voor handel en nijverheid, zeer voordeelig gelegen was, tusschen Gallie
en Germanie.

9.--De Romeinsche Villa.

Gedurende de III^{de} eeuw onzer jaartelling, woonden niet ver van
Borgworm, op eene mooie villa een rijk Romeinsch grondeigenaar en zijne
eenige dochter Liberia. Het meisje, dat door haren vader werd
aangebeden, was haar achttienden jaar ingetreden en, ten einde deze
blijde gebeurtenis op waardige wijze te vieren, had de rijke Romein
zijne talrijke vrienden aan een heerlijk gastmaal genoodigd.

[Illustration: Romeinsche villa.]

De villa was daartoe bijzonder geschikt: kostbare zijden behangsels
schei