ei Dr. Hearty dan en met veel ijver gaf Hedwig
haar iederen dag haar Duitsche les en babbelde op de wandelingen Duitsch
met haar. Die "nooit te vergeten wandelingen" schreef zij in hare
brieven naar huis. "Maar zal ik wel ooit _iets_ van deze gelukkige dagen
vergeten? Alles is even heerlijk! Ik voel me weer volkomen gezond en
houd iederen dag meer van Dr. Hearty, die als een moedertje voor me
zorgt en in een woord allerliefst is. Wij bespreken heel veel samen,
ook ernstige dingen. Iederen avond, als het zoo plechtig stil is om ons
heen en de zee er uit kan zien alsof zij sluimert, leest Miss Hearty mij
een Engelsch gezang voor en doen wij samen een kort gebed en Zondag zijn
wij voor 't eerst samen naar de kerk geweest. Wij aten toen vroeg en
wandelden daarop naar Torquay, een prachtige tocht, waarop wij van den
weg af aldoor de zee konden zien, die dien dag vrij woest was met hooge,
witte koppen op de rollende golven. Er woei een frissche wind en de
stengels der bloemen en de lichtgroene punten aan de dennentakken
bewogen al heen en weer. Het was heerlijk wandelweer en Torquay
onbeschrijflijk mooi! Lang bleven wij er niet, omdat we nog naar
Cockington wilden en daar in de schilderachtige kerk den avonddienst
wenschten bij te wonen. Ik stuur u hierbij een afbeelding van de kerk;
is zij niet mooi? De dienst was eenvoudig, maar wel indrukwekkend. Wij
dronken later een kopje thee bij kennissen van de Dimbleby's, die in een
alleraardigste _cottage_ wonen en ook weer overal bloemen hadden staan.
Ik kreeg een grooten ruiker vergeet-mij-nieten mee en gaf er later een
tuiltje van aan Dorothy, die de bloempjes droogde en opplakte en eronder
schreef: "_From my dear German friend._"...."

Het waren vroolijke, zorgelooze dagen, zooals Hedwig zich niet
herinnerde er ooit te voren in haar leven te hebben gekend. Slechts een
enkel regenbuitje kwam nu en dan de zon verdrijven; dan lieten zij in de
prettige zitkamer een vuurtje aanleggen en werkten samen Duitsch, lazen,
schreven brieven, speelden spelletjes met Dorothy en schaterden het soms
uit om de dwaze raadsels, die Dr. Hearty als uit de mouw wist te
schudden. Maar als het mooi weer was, brachten zij nagenoeg den
geheelen dag buiten door, tochten makend over de heuvels en door de
bosschen of langs de rotsen en de zee, om soms in een of anderen
bakkerswinkel in een gemoedelijk achterkamertje, waar het vol bloemen
stond, een tweede ontbijt te gebruiken en tegen den avond met primula's