ermo* si adspires
perperam'. ex ipso igitur librorum indice non inprobabiliter
efficeres, ibi praecipue eas esse tractatas quaestiones quae ad rectam
uerborum pronuntiationem et puram elegantemque latinitatem pertinent.
quod si paullo accuratius circumscribimus, Ciceronis uerbis quae modo
excripsimus usi, Varroni agendum fuisse de uocis sono de spiritu de
litteris recte exprimendis de uitiis orationis uidemus. quod
argumentum cum optime conueniat cum eis quaestionibus quas stoici cum
rhythmorum poematumque expositione ad dialecticae locum "peri pho:ne:s"
referebant (cf. supra p. 6), rationem quae inter libros de lingua
latina et eos qui de sermone latino erant intercedat breuiter ita
significare possumus, ut illis stoicorum locum "peri pragmato:n", his
eorundem locum "peri pho:ne:s" scriptor persecutus sit. quae sententia
non eo spectat, ut et omnes res quas ibi stoici tractare solebant
eosdemque solos uel praecipuos auctores secutus Varro hos libros
conscripserit, sed priori illi operi alterum ex mente stoicorum
tamquam necessarium supplementum addidit, ne neglectae sint leges quae
ad linguam quatenus sonet et audiatur et conloquentium sit pertineant.
quae argumenti definitio singulorum fragmentorum accurata examinatione
et dispositione, ad quam nunc pergo, egregie confirmabitur.

Footnote 32: Nonnullis enim locis (Gell. XVIII 12, 8. Aero ad
Horat. art. poet. 202. Rufin. l.s.s.) laudantur _libri de
lingua latina ad Marcellum_, ad quem libros de sermone latino
scriptos esse Gellius (XII 6, 3. 10, 4) tradit. praeterea
apud Gellium (XII 10, 4) et Charisium (p. 241, 27) legimus
_de latino sermone_, sed uterque aliis locis (Gell. XII 6,
10. XVI 12, 7. Char. p. 103, 26. 124, 13. 126, 22. 135, 18.
205, 15) eundem quem Hieronymus ordinem tuetur.

Footnote 33: cf. I.C. Ernesti lex. technol. lat. rhet.
p. 354. L. Doederlein lat. synon. u. etymol. IIII p. 22. Cic.
orat. 20, 67. 23, 79. 45, 154. de orat. III 11, 42. ad
Herenn. III 13, 23. Quint. inst. or. VIII 3, 40 sq. cl. 3,
15 sq.

Incipiam *a prosodiis uel accentibus*. quas cum certo Gelli XVIII 12,
8 (fr. 61) testimonio constet in his libris explicatas fuisse, ex
eisdem sumptum est praeclarum fragmentum exquisitae doctrinae et
antiquae artis refertum, quod Seruius quem dicunt seruauit in opusculo
post Chr. Wasium in libro cui inscribitur Senarius siue de legibus et
licentia ueterum poetarum e Seruii Ms. cap. de Accentibus (Oxonii
1687) p. 62 ple