ydus titulum non accuratius indicat, cum
ipse hos libros haudquaquam legerit et insolita neglegentia
stupiditate uanitate praeditus fuerit{128}. grauius fortasse est quod
quintus liber in opus nostrum non quadrat, sed non dubito quin in hac
quoque re Lydus peccauerit. quinque enim libros uel plures, ut libros
de antiquitate litterarum mittam, non nisi opera de lingua latina et
de sermone latino conplectebantur. ad eum librum de sermone latino
haec, si ueri similia sequimur, spectare nullo modo possunt. ad
quintum de lingua latina relata sunt ab I.D. Fussio, primo librorum
Lydianorum editore (de magistr. p. 118), cui adsenserunt L. Spengel
ed. Varr. p. 5. 121 et R. Merkel praef. Ouid. fast. p. CVI. generalia
autem, quae Lydus profert, minime huic libro accommodata esse,
perspexit O. Mueller ad de l.l. V 116. nihilo magis in hoc libro
locum habet uox "kartamera", quam V 116 p. 121 excidisse putabant.
leguntur ibi in codice Florentino haec: _lorica quod e loris de corio
crudo pectoralia faciebant. postea subcidit galli e ferro sub id
uocabulum ex anulis ferream tunicam_, ubi siue cum O. Muellero _ex
anulis ferrea tunica_ siue cum Lachmanno (ad Lucr. VI 954 p. 404)
_ex anulis fere iam tunica_ scribis, de re non de gallico nomine agi
concedendum est. nam loricam romanam antiquitus e loris factam indeque
nominatam fuisse dicit, postea idem nomen in ferream e Gallia
translatam transiisse. ex eo autem quod apud Varronem baltei
explicatio sequitur, apud Lydum praemittitur, noli efficere Lydum eo
loco usum esse, nam magna uerbositate de uestimentis magistri equitum
locutus singula percensere debuit, Varroni autem nihil adscribit nisi
"kartameran" (cf. L. Diefenbach orig. europ. p. 285 sq.) et illa
generalia, quorum omnium in libro de lingua latina quinto nec uola nec
uestigium. quare ad libros nostros (fr. 108) ea refero contentus, quod
non solum in titulo et numero Lydus peccauit, sed etiam inpudenter res
a Varrone expositas auxit. nam neque ille docuit e linguis gallica
aeolica etrusca inter se mixtis latinam linguam ortam esse, id quod
quaeuis pagina librorum de lingua latina ostendit, sed nonnulla ex eis
sumpta esse existimauit, quae sine dubio accuratius pertractauit,
neque facile dixeris quae discrepantia inter Tuscos et Etruscos
intercedat (cf. O. Mueller Etrusk. I p. 100. C. Wachsmuth l.s.
p. XXXI). parui sane tale testimonium aestimandum est, sed etiamsi
omnia finxit Lydus, haec in libris nostris exposita fuisse reliqua