usto
mammona fideles non fuistis; quod verum est, quis credet vobis? Et si in
alieno fideles non fuistis; quod vestrum est, quis dabit vobis?_ Talis ille
tunc inhaerebat mihi, mecumque nutabat in consilio, quisnam esset tenendus
vitae modus.

17. Nebridius etiam qui relicta patria vicina Carthagini, atque ipsa
Carthagine ubi frequentissimus erat, relicto rure paterno optimo, relicta
domo et non secutura matre, nullam ob aliam causam Mediolanum venerat, nisi
ut mecum viveret in flagrantissimo studio[145] veritatis atque sapientiae:
pariter suspirabat, pariterque fluctuabat, beatae vitae inquisitor ardens,
et quaestionum difficillimarum scrutator acerrimus. Et erant ora trium
egentium, et inopiam suam sibimet invicem anhelantium, et [Sidenote: Ps.
144, 15.]_a te exspectantium, ut dares eis escam in tempore opportuno_. Et
in omni amaritudine quae nostros saeculares actus de misericordia tua
sequebatur, intuentibus nobis finem cur ea pateremur, occurrebant tenebrae;
et aversabamur* gementes, et dicebamus: Quamdiu haec? Et hoc crebro
dicebamus; et dicentes non relinquebamus ea; quia non elucebat certum
aliquid quod illis relictis apprehenderemus.

[Sidenote: XI. Anxius Augustinus de instituenda vita deliberat.]

18. Et ego maxime mirabar, satagens et recolens, quam longum tempus esset
ab undevigesimo anno aetatis meae, quo fervere coeperam studio sapientiae;
disponens, ea inventa, relinquere omnes vanarum cupiditatam spes inanes et
insanias mendaces: et ecce jam tricenariam aetatem gerebam, in eodem luto
haesitans aviditate fruendi praesentibus, fugientibus {97} et dissipantibus
me, dum dico: Cras inveniam; ecce manifestum apparebit, et tenebo: ecce
Faustus veniet, et exponet omnia. O magni viri Academici! nihil ad agendam
vitam certi comprehendi potest. Imo quaeramus diligentius, et non
desperemus. Ecce jam non sunt absurda in Libris ecclesiasticis quae absurda
videbantur, et possunt aliter atque honeste intelligi. Figam pedes in eo
gradu in quo puer a parentibus eram positus, donec inveniatur perspicua
veritas. Sed ubi quaeretur? quando quaeretur? Non vacat Ambrosio, non vacat
legere. Ubi ipsos codices quaerimus? unde, aut quando comparamus? a quibus
sumimus? Deputentur tempora, distribuantur horae pro salute animae. Magna
spes oborta est: non docet catholica fides quod putabamus, et vani
accusabamus; nefas habent docti ejus credere Deum figura humani corporis
terminatum: et dubitamus pulsare quo aperiantur caetera? Antem