rum vitam, haec earum linguam,
veluti per jocum graviter admonens, ex quo illas tabulas quae matrimoniales
vocantur, recitari audissent, tanquam instrumenta quibus ancillae factae
essent, deputare debuisse; proinde memores conditionis superbire adversus
dominos non oportere. Cumque mirarentur illae, scientes quam ferocem
conjugem sustineret, nunquam fuisse auditum, aut aliquo indicio claruisse,
quod Patricius ceciderit uxorem, aut quod a se invicem vel unum diem
domestica lite dissenserint, et causam familiariter quaererent; docebat
illa institutum suum, quod supra memoravi. Quae observabant, expertae
gratulabantur; quae non observabant, subjectae vexabantur.

20. Socrum etiam suam primo susurris malarum ancillarum adversum se
irritatam sic evicit obsequiis, perseverans tolerantia et mansuetudine, ut
illa ultro filio suo medias linguas famularum proderet, quibus inter se et
nurum pax domestica turbabatur, expeteretque vindictam. Itaque posteaquam
ille, et matri obtemperans, et curans familiae disciplinam, et concordiae
suorum consulens, proditas ad prodentis arbitrium verberibus coercuit,
promisit illa talia de se praemia sperare debere, quaecumque de sua nuru
sibi, quo placeret, mali aliquid loqueretur: nullaque jam audente,
memorabili inter se benevolentiae suavitate vixerunt. {160}

21. Hoc quoque illi bono mancipio tuo, in cujus utero me creasti, Deus
meus, misericordia mea, munus grande donaveras, quod inter dissidentes
atque discordes quaslibet animas, ubi poterat, tam se praebebat pacificam,
ut cum ab utraque multa de invicem audiret amarissima, qualia solet
eructare turgens atque indigesta discordia quando praesenti amicae de
absente inimica per acida colloquia cruditas* exhalatur odiorum; nihil
tamen alteri de altera proderet, nisi quod ad eas reconciliandas valeret.
Parvum hoc bonum mihi videretur, nisi turbas innumerabiles tristis
experirer, nescio qua horrenda pestilentia peccatorum latissime pervagante,
non solum iratorum inimicorum iratis inimicis dicta prodere, sed etiam quae
non dicta sunt addere; cum contra homini* humano parum esse debeat
inimicitias hominum nec excitare nec augere male loquendo, nisi eas etiam
exstinguere bene loquendo studuerit; qualis illa erat, docente te magistro
intimo in schola pectoris.

22. Denique etiam virum suum jam in extrema vita ejus temporali lucrata est
tibi, nec in eo jam fideli planxit quod in nondum fideli toleraverat. Erat
etiam serva servorum tuorum. Quisquis eor