. Et tamen idem ipse [Sidenote: Id. 15,
9.]_minimus Apostolorum_ tuorum, per cujus linguam tua ista verba sonuisti,
cum Paulus proconsul, per ejus militiam debellata superbia, sub lene jugum
Christi tui missus esset, regis magni provincialis effectus; [Sidenote:
Act. 13, 7. l2.]ipse quoque ex priore Saulo Paulus vocari amavit, ob tam
magnae* insigne victoriae[192]. Plus enim hostis vincitur in eo quem plus
tenet, de quo plures tenet. Plus autem superbos tenet nomine nobilitatis,
et de his plures nomine auctoritatis. Quanto igitur gratius cogitabatur*
Victorini pectus, quod tanquam inexpugnabile receptaculum diabolus
obtinuerat, Victorini lingua, quo telo grandi et acuto multos peremerat;
tanto abundantius exsultare oportuit filios tuos, quia Rex noster
[Sidenote: Mat. 12, 29.]_alligavit fortem_, et videbant _vasa ejus erepta
mundari_, et aptari _in honorem_ tuum, et fieri [Sidenote: 2 Tim. 2,
21.]_utilia Domino ad omne opus bonum_.
[Sidenote: V. Quae remorabantur eum a conversione.]
10. Sed ubi mihi homo tuus Simplicianus de Victorino ista narravit, exarsi
ad imitandum: ad hoc enim et ille narraverat. Posteaquam vero et illud
addidit, quod imperatoris Juliani {132} temporibus lege data prohibiti sunt
Christiani docere litteraturam et oratoriam; quam legem ille amplexus,
loquacem scholam deserere maluit, quam verbum tuum, quo [Sidenote: Sap. 10,
21.]_linguas infantium facis disertas_: non mihi fortior quam felicior
visus est, quia invenit occasionem vacandi tibi. Cui rei ego suspirabam
ligatus, non ferro alieno, sed mea ferrea voluntate. Velle meum tenebat
inimicus, et inde mihi catenam fecerat, et constrinxerat me. Quippe ex
voluntate perversa, facta est libido: et dum servitur libidini, facta est
consuetudo; et dum consuetudini non resistitur, facta est necessitas.
Quibus quasi ansulis sibimet innexis, unde catenam appellavi, tenebat me
obstrictum dura servitus. Voluntas autem nova quae mihi esse coeperat ut te
gratis colerem, fruique te vellem, Deus, sola jucunditas certa, nondum erat
idonea ad superandam priorem vetustate roboratam. Ita duae voluntates meae,
una vetus, alia nova, illa carnalis, illa spiritualis, confligebant inter
se, atque discordando dissipabant animam meam.
11. Sic intelligebam, meipso experimento*, id quod legeram, quomodo
[Sidenote: Gal. 5, 17.]_caro concupisceret adversus spiritum, et spiritus
adversus carnem_. Ego quidem in utroque[193]; sed magis ego in eo quod in
me approbabam, quam in e
|