rio
uocat in quaestionem: originem suam uim declinationem
ordinationem. de origine uerbi quaeritur, cum quaeritur unde
ita dicatur, res mea sententia nimis curiosa et minus
necessaria. neque hoc eo mihi placuit dicere, quod Ciceroni
(_d. nat. deor. III 24, 62_) quoque idem uidetur. quis enim
egeat auctoritate in re tam perspicua. quod si omnino
multum iuuaret explicare originem uerbi, ineptum esset
aggredi quod persequi profecto infinitum est. quis enim
reperire possit quicquid dictum fuerit unde ita dictum sit.
huic accedit quod ut somniorum interpretatio ita uerborum
origo pro cuiusque ingenio iudicatur. ecce enim *uerba ipsa
... graeci clamare* et Vergilius (_geo. III 223_) 'reboant
siluae'. *ergo uerbum ... uerum sonando*. quod si ita est,
praescribit quidem hoc nomen, ne cum uerbum facimus
mentiamur. sed uereor ne ipsi, qui dicunt ista, mentiantur.
ergo ad te iam pertinet iudicare, utrum uerbum a uerberando
an a uero solo an a uerum boando dictum putemus, an potius
unde sit dictum non curemus, cum quid significet
intellegamus. breuiter tamen hunc locum notatum (hoc est de
origine uerborum) uolo paulisper accipias, ne ullam partem
suscepti operis praetermisisse uideamur. *stoici autumant*
(_fr._ 2*) ... cf. Augustin. de magistro V 12. I p. 679 ed.
congr. S.M. Prise. VIII 1. I p. 369, 5: uerbum autem quamuis
a uerberatu aeris dicatur, quod commune accidens est omnibus
partibus orationis, tamen praecipue in hac dictione quasi
proprium eius accipitur, qua frequentius utimur in omni
oratione. cf. Cassiod. de orat. et de part. eius 2. II
p. 570A Garet.

40 inquid _D_ || 41 nostra _CP_ || 42 sed de
trauerso {*above u: ns} _D_ sed et de transverso
_C_ || 43 ubide {*above b: v} _D_ || 44 odiosum
quae _D_ || fit _corr. Vsener pro_ sit || 45 quarto
_C_ quartum est defuit _deleto_ est _B_ || 46 putent
_C_ || 47 sillaba _C_ || 48 enim _BDP_ autem _C_ ||
50 bonbum _D_ || 51 boesei _B_ boese _C_ boesae _D_
boase _uel_ boose _P_ || greci _C_ || ergo uerbum
dictum est a uere boando _a man. rec. add. in P_ ||
52 quasi uere boando _C_

LIBRI II-IIII AD SEPTIMIVM

III

_2*_ Stoici autumant | nullum esse uerbum cuius non certa
explicari origo possit. et quia hoc modo eos urguere facile
fuit, si diceres hoc infinitum esse, quod quibus uerbis alicuius
uerbi originem interpretareris, eorum rursus a te