facto neque ipse incertus
inter utrumque fluctuari uidebatur, et lectores quid de his rebus
existimandum sit discebant. nimium uero Varroni tribuimus, si eum in
illo opere alterum, alterum in hoc defendisse in morem sophistarum
putamus, sed eandem sententiam ubique tueri debuit, nisi forte
pluribus praeterlapsis annis antea se errauisse intellexit, quod cum
posterioribus demum uitae annis his quaestionibus studuisse uideatur,
et certos auctores tamquam duces in plerisque sibi sumpserit, non
ita ueri est simile. nihilo minus in prioribus libris formas
declinationesque quatenus analogiae aut respondeant aut repugnent
considerasse, in his contrariam uiam persecutus esse uidetur, si
titulos spectamus. in utroque igitur opere unam earum quaestionum,
quas in libris de lingua latina generaliter exposuit, accuratius
tractauit, qua ex re quanti momenti et Varroni et aequalibus eius
hae res fuerint intellegitur.

Superest ut uno uerbo tangam perpaucas relliquias, quarum sedem
indagare non contigit. ablatiuum Varro teste Diomede (fr. 111) casum
sextum uel latinum adpellauit. curculionem pro gurgulione per
"antistoichon" uel antithesin (cf. Char. p. 279, 16. Diom. p. 442, 28)
dictum esse (fr. 112) uoluit.

Hae sunt relliquiae quas probabiliter libris grammaticis tribui posse
arbitror. nemo enim hic talia expectabit, qualia Gellius habet (IIII
16, 1. cf. Don. in Ter. heaut. II 3, 46) Varronem genetiuos _senatuis
fluctuis domuis_ similia uel (V 21, 6) formas _pluria_ et _conpluria_
probasse. sciens etiam ut Isidori ita omnes neglexi reliquas
etymologias, quas huc pertinere non certo constabat, qualia sunt ut
paucis exemplis defungar: _ualuae sunt, quae reuoluuntur et se uelant_
(Seru. in Aen. I 449), _amoena quasi amunia hoc est sine fructu_
(Seru. Aen. VI 638. cf. thes. nou. lat. in Mai class. auct. VIII p. 5)
_freni a frendere dicti_ (Seru. Aen. VIII 230), _hilum Varro ait
significare medullam eius ferulae quam graeci_ "asphodelon" _uocant,
et sic dici apud nos nihilum, quomodo apud graecos_ "oude gru" (Isid.
orig. X 1, 85. XVII 9, 95). prorsus praeterea contempsi testimonia
ficticia et aut neglegentia aut stupore deprauata, quorum quaedam
protulisse exempla satis sit. ut uix crederes apud Nonium u. protinus
p. 376 haec _uel protinam uel protinus continuationem uel praeteritae
uel futurae longitudinis_ eadem esse ac _protinam a protinus
continuitatem significans_ nisi ipse adscripsisset librum de l.l. VII
(107 p. 385), ita di