FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146  
147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   >>   >|  
instrumenten die aan den wand hingen. De manometer wees aan dat de Nautilus voortdurend op een diepte van 300 meter bleef; het kompas dat hij steeds zuidwaarts voer; de log, dat hij met een snelheid van twintig kilometer in het uur achteruitging, een snelheid, die in zulk een nauw vaarwater buitensporig was. Maar kapitein Nemo wist, dat hij zich niet te zeer kon haasten, en dat minuten voor hem eeuwen waren. Vijf minuten voor half negen, stootte de Nautilus ten tweeden male, doch ditmaal van achteren. Ik verbleekte; mijn makkers kwamen dichter bij mij; ik greep Koenraads hand; wij ondervroegen elkander met de oogen, en dat op welsprekender wijze dan wij het met woorden hadden kunnen doen. Op dat oogenblik kwam de kapitein in den salon, en ik trad op hem toe. "Is onze weg naar het Zuiden versperd?" vroeg ik. "Ja, mijnheer; de ijsberg heeft zich omgekeerd en alle uitgangen gestopt." "Zijn wij dus ingesloten?" "Ja." HOOFDSTUK XL Geen lucht. Derhalve een ondoordringbare ijsmuur boven, beneden en rondom den Nautilus; wij zaten in de ijsbank gevangen! De Amerikaan sloeg met de vuist op de tafel; Koenraad zweeg, ik keek den kapitein aan; zijn gelaat had de gewone kalmte hernomen. Hij had de armen over elkander geslagen, en scheen na te denken. De Nautilus bewoog zich niet. Daarna nam de kapitein het woord: "Mijne heeren," zei hij op bedaarden toon, "er zijn twee wijzen van sterven in de omstandigheden waarin wij verkeeren." Deze onverklaarbare man had iets van een hoogleeraar in de wiskunde, die voor zijn leerlingen de een of andere stelling bewees. "De eerste manier," vervolgde hij, "is om te sterven door verplettering, de tweede door verstikking. Ik spreek niet van de mogelijkheid om den hongerdood te sterven, want de proviand van den Nautilus zal langer duren dan wij. Laten wij dus alleen over de beide eerste gevallen spreken." "Voor stikken behoeven wij niet bang te zijn, kapitein," antwoordde ik, "want onze vergaarbakken zijn vol." "Juist," hernam Nemo, "maar dat is maar voor twee dagen genoeg. Wij zijn nu al zes en dertig uren onder water, zoodat het zeer noodig is de lucht in den Nautilus te ververschen. Over tweemaal vier en twintig uren zal onze voorraad uitgeput zijn." "Welnu, kapitein, dan moeten wij voor dien tijd bevrijd zijn." "Wij zullen het tenminste beproeven, door den muur te doorboren, die ons insluit." "Aan welken kant?" vroeg ik. "Dat zal de peiling leeren. Ik
PREV.   NEXT  
|<   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146  
147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   >>   >|  



Top keywords:
Nautilus
 

kapitein

 

sterven

 

minuten

 

elkander

 
eerste
 
twintig
 

snelheid

 
Daarna
 

bewoog


vervolgde

 

manier

 
denken
 

tweede

 
mogelijkheid
 

geslagen

 
hongerdood
 
spreek
 

verstikking

 

heeren


scheen

 

verplettering

 

bewees

 

wijzen

 

omstandigheden

 

waarin

 

verkeeren

 

onverklaarbare

 

hoogleeraar

 

stelling


bedaarden

 
andere
 

wiskunde

 

leerlingen

 

vergaarbakken

 
moeten
 

bevrijd

 
uitgeput
 

voorraad

 
ververschen

tweemaal
 

zullen

 
tenminste
 
welken
 

peiling

 

leeren

 
insluit
 

beproeven

 
doorboren
 

noodig