eloos kon trotseeren.
Ik bekeek de vreeselijke zeeen zoo nauwkeurig als onze toestand dit
toeliet. Zij waren tot zelfs vijftien meter hoog, 150 tot 175 meter
lang, en rolden voort met een snelheid van vijftien meter in de
seconde. De watermassa en de kracht ervan nam toe met de diepte van
het water. Ik begreep toen welke rol de golven speelden, daar zij lucht
opnemen en die met geweld naar de diepte der zee dringen, waar ze met
de zuurstof dus het leven aanbrengen. De kracht van die golven heeft
men berekend; zij kan zich zelfs verheffen tot 27000 kilogrammen op den
vierkanten meter; wanneer zij ergens tegen aanklotsen. Het waren zulke
baren, die op de Hebriden een rotsblok van 48000 kilogrammen hebben
omvergeworpen, of die in den storm van 23 December 1864 een gedeelte
van de stad Yeddo omverwierpen, en met een snelheid van 200 kilometer
in het uur, dienzelfden dag nog de kust van Amerika bereikten.
Gedurende den nacht nam de hevigheid van den storm nog toe. De
barometer daalde, evenals in 1860 op het eiland Bourbon, gedurende een
cykloon tot 710 m.M. In de schemering zag ik aan den gezichteinder
een groot schip, dat met den storm worstelde; het voer onder halven
stoom, om zich op de golven overeind te houden; waarschijnlijk was
het een van de stoombooten van de lijn van New-York naar Liverpool
of Havre. Het verdween weldra in de duisternis.
Om tien uur 's avonds stond de hemel in vuur; vreeselijke
bliksemstralen doorkliefden de lucht; ik kon het schitterend licht
aan de oogen niet uitstaan, terwijl kapitein Nemo het zonder blikken
beschouwde, en als 't ware den stormwind in zich opnam. Een vreeselijk
gebulder vervulde de lucht; het was een geraas dat ontstond door het
gebrul der golven, door het geloei van den storm en het ratelen der
donderslagen. De wind barstte aan alle kanten tegelijk los, en de
cykloon, die in het oosten onstond, keerde daarheen door het noorden,
westen en zuiden terug, juist andersom als met zulke draaiende stormen
in het zuidelijk halfrond het geval is.
O, wat rechtvaardigt die Golfstroom zijn naam: het vaderland der
stormen te zijn! Hier worden die vreeselijke cyklonen gevormd,
door het verschil in de temperatuur van de luchtlagen, die boven de
stroomen liggen.
Op den regen volgde een stroom van vuur; de regendruppels veranderden
in vurige vonken; men zou gezegd hebben dat kapitein Nemo een
hem waardigen dood had willen sterven, en hij daarom gaarne door
den bliksem getroffen wilde
|