j almezurus diverskoloran jakon al la
knabo kaj min tanus suficxe tiel, ke, se vi min post tiu bastonado
vidus, certe min kredus esti de cigano acxetita cxevalo. Tia
maljunulo li estas. Pro tio mi avertas vin ne sciigi al li,
ke mi estis ludanta cxi tie. Se li renkontus iun el vi kaj demandus:
"Kiu estis ludisto?" Vi respondu, ke vi ne konis lin, aux ke estis
Mateo Viluksela, aux Eriko Viuvala. Sed atentu por ne kontrauxdiri
vin mem.--Tia estis la afero, kiun mi volis sciigi al vi.

KARRI. Trankviligxu, Timoteo, kaj ellasu ree el via violono gajan
polkon!

TIMOTEO. Mi ne sxparos mian arcxon. (Ludas.)

UNU EL LA VIRINOJ. Mastro, la kuiristino deziras pretigi tablon por
la vespermangxo.

KARRI. Okazu laux sxia deziro. Ni do vespermangxu unue kaj poste
dancu. (Timoteo cxesas ludi.) Pretigu la mangxotablon. (Oni pretigas
la tablon.) Sed kiujn gastojn mi vidis en la vestiblo? Invitu ilin
enveni! (Unu el la virinoj eliras.) Neniu preteriru la domon de
edzigxofesto ne malsekiginte sian gorgxon; tia estas malnova kutimo.
(Micxjo kaj Esko envenas.) Ha, niaj printempaj logxejkamaradoj!
Envenu, envenu bonvole!

ESKO. Gxojigxu, la festodomo!

KARRI. Estu bonvenantaj!

MICXJO. Pardonu al ni!

ESKO. Ni ne volas interrompi vian feston, ni nesciis, ke vi
edzigxfestis.

KARRI. Neniu kauxzo por pardonpeto de vi, nek por malpaco al ni. Estu
bonvenantaj, bonvolu sidigxi kaj partopreni en nia gxojo!--Knabinoj,
alportu bieron al la gastoj!--Ni festas edzigxon de Greto, mia
edukatino, kaj de lignosxuisto Jakobo.

ESKO. Gxoju, la festodomo!--Ne kredu, mastro, ke ni venis por
kromgasti, tute ne, ni venis pro aliaj pli gravaj aferoj.

KARRI. Tion mi bone scias. Sed mi invitas vin al la festo kaj nun vi
estas egale indaj gastoj, kiel la aliaj.

MICXJO. Ni dankas vin.

ESKO. Ni estas tre dankemaj por la honoro. (Oni alportas bieron.)

KARRI. Forlasu la dankojn kaj malpezigu la trinkujon.

ESKO (kasxe rigardante Greto'n. Aparte). Sxi estas bela, kiel rozo
kaj floro. Kaj kapvestita per orkrono! Mi sentas cxagreneton en la
koro. Oni min trompetis. Tamen mi ne montru malbonhumoron nek diru
ecx vorton pri la afero, se ili ne kolerigos min iamaniere. (Prenante
trinkujon de Micxjo.) Sed ilia konduto ne antauxdiras malbonon. Ili
ja ecx invitis nin al la festo. Mi silentu kiel perko sur la sxtono.
(Trinkas.)

KARRI. Cxu vi permesas min demandi, kiuj aferoj kauxzis vian
vojagxon?

ESKO. Ni havas aferojn diversspecajn.

KARRI. Eble