agadis kaj cxio sukcesis bone. La sxatado de la
parohxanoj al mi pliigxis tagon post tago, gxis fine ili min elektis
kiel helpjugxanton, pro kio mi pufigxis kompreneble kvazaux meleagro.

NIKO. Vi havas tro da prudento por esti komparata kun meleagro.--Vi
do farigxis tauxgulo. Mi gratulas vin! Mi ankaux diversajxojn
spertis, estis moligata en multaj pistujoj, kies rezultato devus
esti antauxzorgemo, sed Dio scias kie mia hauxto fine estas
alnajlota.--Tamen cxiuj rimedoj ankoraux ne estas provitaj; ankoraux
la nesxangxebla, serioza tempo mezuros al mi el sia eterna fadeno,
ankoraux tago sekvas tagon kaj la koro fresxe batas en la brusto,
certe cxio bone finigxos. Ree mi ja staras sur la tero de mia
patrolando kaj Dion dankas por ke tiel baldaux mi atingis gxin.

ERIKO. Mi miregas, ke vi tiel facile el via embaraso klarigxis.

NIKO. Jen la afero. En la jugxejo mi devis rakonti pri miaj aventuroj
kaj farajxoj dum la forkuro. Mi rakontis al la jugxisto la saman kiel
jxus al vi pri mia marveturo. Tio amuzis treege la tutan jugxistaron
kaj mi estas certa, ke gxuste tiu historieto savis min. La jugxisto
eltrovis diversajn malgravigajn cirkonstancojn, kaj kiel mi jam
diris, nur al dektaga akvo-pana puno aljugxis la forkurinton.

ERIKO. Vi do nun povas diri, ke ecx tiun panon vi mangxis kaj mi
kredas, ke tiuj tagoj iom aldonis al viaj suferoj.

NIKO. Tute ne, Eriko!

ERIKO. Vi ja estas fervora fumanto!

NIKO. Tio min ne embarasis. Brulintan pankruston mi pulvorigis kaj
duone miksis kun cindro, kaj jen flartabako, bonega fabrika
flartabako. Vintre manko de tabakmacxajxo ree kauxzas nenian
malplezuron al gxia uzanto: kiam aperas tremola brulsxtipo, tuj la
viroj kvazaux leporoj sin jxetas sur gxin, kaj baldaux trovigxas en
cxies busxo ega macxajxo, kiu anstatauxas tabakon. Unuvorte, la
estado en la akvobudeto estas bone tolerebla, nur la disciplino estas
severeta. Mi estis preta suferi pli, multe pli por atingi mian
kompatindan filinon, kiu lauxdire estas sen sxirmo, sen patro kaj
patrino.

ERIKO. Vi do scias pri la morto de via edzino?

NIKO. Sur bordo de Albiono mi tion sciigxis, memoris mian faron kaj
renavigis al mia patrolando.--Eriko, certe vi scias, kiel kaj kie mia
filino trovigxas?

ERIKO. Post la morto de la patrino, sxia heredajxo, la dometo kaj
movebla proprajxo estis auxkcie vendata. La botisto Tobio, sxia plej
proksima najbaro, farigxis sxia kuratoro kaj akceptis cxe si vian
filinon kaj sxian monon. Kiam