jo. Vi vagadis de parencoj al
parencoj, de drinkejo al drinkejo, kaj mi, kompreneble, ne volis lasi
mian svatiston.

MICXJO. Mi dumvoje malsanigxis kaj pro tio ni malfruigxis.

ESKO. Sed la mono, kio gxin lauxdire elcxerpis?

MICXJO. Ni devis pagi flegistinon.

ESKO. Nu, kion mi faris dum via malsano?

MICXJO. Vi sidis ploranta apud mia lito ne lasante la fidelan
svatiston.

ESKO. Tiu mensogo ne tauxgas, plue vi scias mian sanktan promeson,
neniam iradi per sxuoj de mensogo.--Veron ni konfesu kaj submetigxu
al la neeviteblo.

MICXJO. Tion vi faru; mi ne subigxos al vipo de via patrino.

ESKO. Cxu vi do ne intencas akompani min hejmen?

MICXJO. Ne por ricevi bastonadon. Sed se mi venus, mi ankaux devus
diri verecon. Oni demandos min pri la afero, mi rakontos cxion, kaj,
bedauxrinde devos fini mian raporton kun via malica konduto cxe
Karri, mi estos devigata raporti pri la renversita tablo, la
pereigita violono kaj frakasitaj fenestroj.

ESKO. Tion vi ne devos, diru nur, ke ni ekiris de Karri antaux ol mi
renversis la mangxotablon.

MICXJO. Vi do nun sxajnigu vian patrinon kaj demandu min kiam ni
foriris de Karri.

ESKO. Micxjo Vilkastus, kiam vi ekiris kune kun mia filo, Esko, de
Karri?

MICXJO. Ni ekiris antaux ol Esko renversis la mangxotablon.

ESKO. Micxjo, ne estas loko por moko.--Diru, ke ni ekiris, kiam la
domanoj iris falcxi la herbon.

MICXJO. "Ne instruu min pri la mensogo, ho."

ESKO. Milfoje vi antauxe mensogis, tiu mensogeto estas sensignifa kaj
neniun malutilas.

MICXJO. Vi nescias pri mia sankta promeso, kiun mi faris antaux
kelkaj sekundoj, kaj gxi estas jena: neniam iradi per sxuoj de mensogo.

ESKO. Vi ne pli malbonigu mian aferon. Kune ni iru al la domo de mia
patro kaj klopodu min senkulpigi kiel eble plej bone.--Sed atendu min
dum momento, mi iros plenigi mian sakon per rakitherbo[7], kiun mi
scias kreski tie en la arbaro proksime de la vojo.

MICXJO. Kion vi faras kun rakitherbo?

ESKO. Mi portas gxin al panjo, kiu pro tio eble iomete senkolerigxos.

MICXJO. Kion faros via patrino kun gxi?

ESKO. Mi konfesu al vi ankaux alian sekreton. Vi ja scias, ke mia
patro estas drinketema kaj tiu peko lin kelkfoje atakegas. Sed tiam
panjo miksas en la duonbieron rakitekstrakton, kiu baldaux enlitigas
la maljunulon kaj sxvitigas lin kvazaux la vaporbanejo, li spiregas,
vomas kaj turnas siajn okulojn kiel bovo sur la bucxbenko. Tiu stato
dauxras nur kelke da horoj kaj li refarigxas