ras al nenio
auxskulti, nur mutigxi al senvocxa statuo de malgxojo apud tiu vojo,
endormigxi por eterne kaj nescii pri ridado de l' homoj koncerne tiu
edzigxvojagxo.--Ho, Micxjo! se mi nur nun estus logxanto en iu
montkaverno de Amerika lando.

MICXJO. Tie ni baldaux trovigxus, se mi ankoraux posedus la
sorcxjxetilon de barono Munkhauxzo. Mi estis gxia posedanto antaux
kelkaj jaroj kaj faris per gxi multajn plezurvojagxojn, cxar mi sciis
gxin uzi ecx pli lerte ol Munkhauxzo mem; mi jxetilflugis kien ajn mi
volis.

ESKO. Nun vi mensogas, kaj la mensogo, kiel diras proverbo,
malproksimen ne kondukas.

MICXJO. Kiel sago mi jxetilflugis tra la aero. Se ni nun havus gxin,
baldaux ni tiam ambaux starus sur bordo de Ameriko. Unue mi mem
jxetilflugus tien kaj vi tuj sekvus min.

ESKO. Atentu: kiamaniere mi sekvus vin, cxar vi ja havus la jxetilon?

MICXJO. Vi venus gxin preni de mi kaj poste jxetilflugus de tie cxi
al Ameriko.

ESKO. Dio konservu vian prudenton, se serioze vi parolas! Sed ne
mire, se viaj pensoj iom konfuzigxis, cxar ecx al mi mem same okazis,
kaj ambaux ni trovigxas en la sama premilo. Vi devas doni
kalkulraporton pri la mono kaj mi priraporti cxion alian. Pro tio,
kiel kuragxi alproksimigxi la hejmon?

MICXJO. Kion vi timas?

ESKO. Vi scias, ke mia patrino estas ursino, kun kiu oni nevolonte
ludas.

MICXJO. Ja--ah, kun ursino havanta du idojn cxe si, ne estas bone
ludi.

ESKO. Nur nemultaj viroj sin povas kompari kun sxi; bone mi tamen
scias, ke mi sxin venkus, sed mi ne volas levi manon kontraux sxi,
cxar esti patrino estas sankta kaj alta cirkonstanco.

MICXJO. Estas ja sxi, kiu zorgas pri disciplino en via domo.

ESKO. Mi malkasxos al vi sekreton.--Mia patrino posedas vipon, tiom
longan gudrosxnuran vipon, kiun ni cxiuj, patro kaj filoj, ne
senkauxze timas, cxar verdire, aux unu, aux du, kelkfoje la tuta
familio de botisto Tobio devas senti tiun vipon. Kaj mi antauxsentas
ree treegan vipdancon, reveninte hejmen. Mia dorso, mi estas certa,
pagos tiun malprosperan edzigxvojagxon.

MICXJO. Sed viaj gepatroj, kiel prudentaj homoj, sciu, ke ne cxio
okazas laux deziro. La kuglo ne cxiam trafas celon.

ESKO. Vi estas prava. La kuglo ne cxiam trafas celon. Sed kiel
klarigi nian longan foreston, kio nin malhelpis tuj foriri vidinte
nian malsukceson, kaj alveni hejmen jam trian aux kvaran tagon depost
nia ekiro al la edzigxofesto? Atentu, ni estas restintaj tri
semajnojn, kaj gxuste pro vi, Micx