li largxaj labirintoj de lanterne
lumata urbo, kaj, cxe cxiu angulo, surmarsxi sur
infaninon kaj sxin lasi kriegantan. Kaj tamen la figuro
ne havis ian vizagxon, per kiu li povus gxin rekoni;
ecx dum liaj songxoj, gxi havis aux nenian
vizagxon, aux unu, kiu trompis lin kaj
dissolvigxis antaux liaj okuloj; kaj tiel
naskigxis en la spirito de la legxisto kaj
pligrandigxis strange forta, preskaux supermezura
scivolo rigardi la trajtojn de la vera S-ro Hyde. Se li
povus nur unufoje rigardi lin, li opiniis, la mistero
klarigus kaj eble forruligxus, kiel estas la kutimo
cxe misterajxoj, kiam oni elesploras ilin. Li eble
povus ekvidi kauxzon por la stranga prefero aux
sklaveco (nomu gxin, kiel al vi placxas) de sia
amiko, kaj ecx por la frapante strangaj kondicxoj de
la testamento. Kaj almenaux gxi estus vizagxo
vidinda; la vizagxo de homo tute senkompata;
vizagxo, kiu devis nur sin ekmontri por naski, en la
mento de la neimpresigxema Enfield, senton de
dauxronta malamego.

De tiu tempo S-ro Utterson komencis konstante vizitadi la
pordon en la flankstrato de l' butikoj. Matene, antaux
la horo de la oficeja laboro, tagmeze, kiam la negocoj estis
multaj kaj la tempo malmulta, nokte, sub la vizagxo de
la nebula luno--ja en cxiu horo la legxisto estis
trovebla cxe sia elektita posteno.

--Se li estas sinjoro Hyde, li pensis, mi
estos sinjoro Seek[12].

Kaj fine lia pacienco estis rekompencita. Estis bela,
seka nokto; frosto en la aero; la stratoj tiel puraj, kiel
la planko de balcxambro; la lanternoj, skuataj de neniu
vento, desegnis regulajn formojn el lumo kaj ombro. Je la
deka, kiam la butikoj fermigxis, la flankstrato estis
jam tre senhoma, kaj malgraux la mallauxta
mugxado de Londono cxie cxirkauxe, tre
silenta. Sinjoro Utterson jam staris dum kelkaj minutoj
cxe sia posteno, kiam li eksciigxis pri stranga
malpeza piedpasxo alproksimigxanta. En la dauxro
de siaj cxiunoktaj patroloj, li jam de longe
kutimigxis al la kurioza efekto, kun kiu la piedsonado
de sola persono, dum tiu estas ankoraux malproksimega,
subite elsaltegas klare distingebla el la vasta zumado kaj
bruado de la urbo. Tamen lia atento estis neniam antauxe
tiel subite kaj decidige aldevigita; kaj estis kun forta
supersticxa antauxsento de sukceso, ke li retiris
sin en la enirejon de la korto. La pasxoj rapide
alproksimigxis, kaj subite plilauxtigxis kiam
ili cxirkauxpasis la angulon de la strato. La
legxisto, rigardante el la enirejo, povis baldaux