ia veturilo, li diris, mi
kredas, ke mi povos konduki vin al lia domo.

Estis jam preskaux la nauxa de la mateno, kaj
okazis la unua nebulo de la sezono. Granda
cxokoladkolora vaporo mallevigxis de la cxielo
kvazaux cxerkokovrilo, sed la vento sencxese
atakegis kaj forpelis tiujn remparigitajn vaporojn; tiel, ke
dum la malrapida rampado de la fiakro el unu strato sur la
alian, S-ro Utterson povis vidi mirindan nombron da gradoj
kaj nuancoj de krepuska lumo; cxar jen malhelis
kvazaux en la profundo de vespera cxielo; jen la
ardado de ricxa flamstriita bruno, kiel la brilo de ia
stranga brulado, kaj jen, momente, la nebulo tute
distrigxis, kaj palega radio da taglumo traglitis inter
la turnigxantaj volvajxoj de l' vaporo. La
funebreca kvartalo Soho, vidata sub cxi tiuj
sxangxigxantaj ekrigardoj kun siaj kotaj vojoj
kaj malelegantaj preterirantoj, kaj siaj lanternoj, kiuj
estis aux ankoraux ne estingitaj aux
rebruligitaj por kontrauxbatali tiun cxi
malgxojan reinvadon de la mallumo, sxajnis, al la
okuloj de la legxisto, simili kvartalon de urbo en ia
kosxmaro. Liaj pensoj, plie, estis tinkturitaj de la
plej malgajaj koloroj; kaj kiam li ekrigardis sian
veturkunulon, li sentis ian tusxon de tiu teruro al la
legxo kaj gxiaj oficistoj, kiu foje povas ataki
ecx la plej honestan. Kiam la veturilo haltis cxe la
montrita adreso, la nebulo iome levigxis, kaj li ekvidis
malhelan straton, gxindrinkejon, francan
mangxejacxon, multajn cxifone vestitajn
infanojn, kunpremitajn en la domaj enirejoj, kaj multajn
virinojn, el diversaj nacioj, elirantajn kun sxlosilo en
la mano por trinki matenan glason; kaj, la sekvintan
momenton, la nebulo, bruna kiel la umbro-tero,
remalsuprenvenis sur tiun lokon kaj fortrancxis lin de
la friponejo lin cxirkauxanta. CXi tie estis la
hejmo de la favorato de Henry Jekyll; de homo heredonta
kvaronon da miliono sterlinga.

Argxenthara maljunulino, kun vizagxo kvazaux
el eburo, malfermis la pordon. SXi havis malbonan
vizagxon, glatigitan per la hipokriteco; sed sxia
maniero estis bonega.

--Jes, sxi diris, ja logas S-ro Hyde tie cxi,
sed ne estas hejme, li estis en la domo lastan nokton tre
malfrue, sed reeliris post malpli ol unu horo; tio tute ne
estas stranga; liaj kutimoj estas tre neregulaj, kaj li ofte
forestas; ekzemple, gxis hieraux sxi ne vidis
lin jam de preskaux du monatoj.

--Bone, ni do deziras vidi liajn cxambrojn, diris la
legxisto; kaj, kiam la virino komencis deklari, ke tio