andigi, kaj tamen bone
scianta, ke, se vi nur akurate min servos, miaj
cxagrenoj forruligxos kiel rakonto dirita. Servu
min, mia kara Lanyon, kaj savu vian amikon,

H. J.>>

<<P.S. Mi jam sigelis cxi tiun leteron, kiam frapis
mian animon alia teruro. Estas eble, ke mankos al mi la
posxto, kaj ke cxi tiu letero gxis morgaux
matene ne estos inter viaj manoj. Tiuokaze, kara Lanyon,
plenumu mian komision dum la tago je momento por vi la plej
oportuna; kaj atendu je noktomezo la denovan alvenon de mia
sendito. Eble, tiam estos tro malfrue; kaj, se tiu nokto
pasos sen okazo, vi scios, ke Henry Jekyll vi jam ne revidos
plu.>>

Post la legado de tiu cxi letero, mi decidis, ke mia
kolego estas nepre freneza; sed gxis tiam, kiam tio
estos pruvita preter cxia ebleco de dubo, mi sentis min
devigita plenumi lian peton. Ju malpli mi komprenis tiun
cxi konfuzajxon, des malpli mi trovis min kapabla
jugxi pri gxia graveco; kaj alvokon tiamaniere
esprimitan, mi ne povus malatenti sen grava respondeco. Mi
do levigxis tuj de l' tablo, eniris fiakron kaj
veturis rekte al la domo de Jekyll. La servisto atendis mian
alvenon; li estis ricevinta per la sama liverado kiel mi,
rekomenditan leteron de instrukcio, kaj tuj venigis
seruriston kaj cxarpentiston. Tiuj alvenis jam dum ni
parolis; kaj ni iris kune al la hxirurgia teatro de la
iama D-ro Denman, de kie (kiel vi sendube scias) oni plej
oportune eniras en la privatan kabineton de D-ro Jekyll. La
pordo estis tre fortika, kaj la seruro bonega; sed fine,
post duhora laborado, la pordo staris malfermita. La
sxranko markita E estis nesxlosita; kaj mi eltiris
la tirkeston, plenigis gxin je pajlo, envolvis gxin
en littukon kaj reportis gxin kun mi al Cavendish
Square. Tie mi esploris gxian enhavon. La pulvoroj estis
suficxe nete faritaj, sed ne kun la lerteco de la
profesia drogisto; do evidente estis, ke ili estas private
faritaj de D-ro Jekyll; kaj malferminte unu el la kovriloj,
mi trovis tion, kio sxajnis al mi esti simpla kristaleca
salo blanka. La botelo, al kiu mi poste turnis la atenton,
estis duonplenigita de sangrugxa fluidajxo tre akra
al la flaro, kaj kiu sxajnis al mi enhavi fosforon kaj
ian volatilan eteron. Pri la aliaj ingrediencoj mi ne povis
diveni. La libro estis ordinara notlibreto, kaj enhavis
malmulton krom serio da datoj. Tiuj kovris periodon de
multaj jaroj; sed mi rimarkis, ke la enskriboj cxesis
preskaux antaux unu jaro kaj tute abrupte. Jen jen
mallonga noto