is al la pordo de D-ro Jekyll, kie li estis tuj
enlasita de Poole kaj kondukita malsupren preter la kuirejo
kaj trans korton, kiu iam estis gxardeno, gxis la
konstruajxo, kiun oni nomis indiferente, la laboratorio
aux dissekca cxambro. La doktoro acxetis la
domon de la heredintoj de fama hxirurgiisto; kaj
cxar liaj propraj gustoj estis pli hxemiaj ol
anatomiaj, li sxangxis la destinon de la
konstruajxo en la posta parto de la gxardeno. Estis
la unua fojo, kiam la legxisto estis akceptita en tiu
parto de la logxejo de sia amiko; kaj li observis la
malluman senfenestran konstruajxon kun scivolo, kaj
cxirkauxen rigardis kun malagrabla sento de
strangeco, dum li transiris la operacian teatron, iam amase
plenigitan de fervoraj studentoj, nun malplenan kaj
silentan, kun la tabloj sxargxitaj de hxemiaj
aparatoj, la planko kovrita de kestoj kaj pakpajlo, kaj la
lumo malklare falanta tra la nebula kupolo. CXe la
transa flanko, sxtuparo suprenkondukis al pordo kovrita
de rugxa bajeto[19],
kaj tra tiu S-ro Utterson estis fine akceptita en la
kabineton de la doktoro. Estis granda cxambro,
cxirkaugarnita je vitraj sxrankoj, meblita interalie
per spegulego kaj skribtablo, kaj elrigardis sur la korton
per tri polvokovritaj fenestroj kun feraj baroj. Fajro
brulis sur la kameno, lampo ekbruligita staris sur la
kamenbreto, cxar ecx en la domoj la nebulo komencis
kusxi dense, kaj tie, proksimege de la varmo, sidis
Doktoro Jekyll, sxajne morte malsana. Li ne
starigxis por akcepti sian vizitanton, sed etendis
nekore la manon kaj bonvenigis lin per sxangxita
vocxo.
--Kaj nun, diris S-ro Utterson, tuj post la eliro de
Poole, vi auxdis la novajxon, cxu ne?
La doktoro tremetis.
--Oni kriis gxin sur la placo, li diris. Mi
auxdis tion de mia mangxocxambro.
--Unu vorton, diris la legxisto. Carew estis mia
kliento, sed tio vi ankaux estas; kaj mi volas scii,
kion mi devas fari. Vi ja ne estis suficxe freneza,
kasxi ie tiun cxi kanajlon?
--Utterson, mi jxuras antaux Dio, ekkriis la
doktoro, mi jxuras antaux Dio, ke mi neniam revidos
lin plu. Mi ligas min al vi per mia honoro, ke mi de nun
cxesigos cxian rilaton kun li en tiu cxi mondo.
CXio finigxis. Kaj, efektive, li ne bezonas ian
helpon; vi ne konas lin kiel mi; li estas for el
dangxero, tute for el dangxero. Atentu miajn
vortojn, oni pri li ne auxdos plu.
La legxisto auxskultis malgaje. Ne placxis al
li la febra maniero de lia amiko.
--Vi sxajnas tre certa pri li, li
|