movi ilin; kaj li
multfoje dankis ilin pro sia liberigxo, cxar li sxajnis tre gxentila, kaj
tre dankema.

"Mi eble starus tie por cxiam se vi ne estus alveninta," li diris; "do
certe vi savis mian vivon. Kial vi hazarde venis cxi tien?"

"Ni estas survoje al la Smeralda Urbo, por renkonti la Grandan Ozon,"
sxi respondis, "kaj ni haltis cxe via dometo por tie tradormi la
nokton."

"Kial vi volas renkonti Ozon?" li demandis.

"Mi volas ke li resendu min al Kansas, kaj la Birdotimigilo volas ke
li metu iom da cerbo en lian kapon," sxi respondis.

La Stana Lignohakisto sxajnis profunde pensadi dum momento. Post tio li
diris: "Cxu vi supozas ke Oz povus doni al mi koron?"

"Nu, mi supozas ke jes," Doroteo respondis. "Estus egale facile kiel
doni al la Birdotimigilo cerbon."

"Vere," la Stana Lignohakisto respondis, "Do, se vi permesos ke mi
akompanu vin, ankaux mi iros al la Smeralda Urbo por peti ke Oz helpu
min."

"Kunvenu," diris la Birdotimigilo elkore, kaj Doroteo ankaux diris ke
sxi volonte akceptos lin kiel akompananton. Do la Stana Lignohakisto
sursxultrigis sian hakilon kaj cxiuj marsxis tra la arbaro gxis ili
atingis la vojon pavimitan per flavaj brikoj.

La Stana Lignohakisto jam petis ke Doroteo metu la oleujon en sian
korbon. "Cxar," li diris, "se pluvos sur min kaj mi denove rustigxos, mi
bezonegos la oleujon."

Estis bonsorte ke la nova kamarado farigxis parto de la grupo, cxar
baldaux post la rekomenco de marsxado ili atingis lokon kie la arboj kaj
brancxoj tiom densigxis super la vojo ke ili ne povis tramarsxi. Sed la
Stana Lignohakisto eklaboris per sia hakilo kaj hakis tiom bone ke
baldaux li faris trairejon por la tuta grupo.

Doroteo pensadis tiom profunde dum ili marsxis ke sxi ne rimarkis kiam
la Birdotimigilo stumblis en truon kaj ruligxis al la flanko de la
vojo. Efektive li devis voki sxin por ke sxi helpu lin restarigxi.

"Kial vi ne cxirkauxmarsxis la truon?" demandis la Stana Lignohakisto.

"Mi ne scias tion fari," respondis la Birdotimigilo gaje. "Mia kapo
plenigxis per pajlo, komprenu, kaj tial mi iras al Oz por peti de li
cerbon."

"Mi komprenas," diris la Stana Lignohakisto. "Sed, malgrauxe, cerbo ne
estas la plej bona afero en la mondo."

"Cxu vi havas cerbon?" demandis la Birdotimigilo.

"Ne, mia kapo estas tute malplena," respondis la Hakisto. "Sed iam mi
havis cerbon, kaj ankaux koron; do, provinte ambaux, mi multe preferus
havi koron."

"Kial?" demandis la Birdoti