la Pordogardisto surmetis siajn proprajn okulvitrojn kaj
diris al ili ke li pretas gvidi ilin al la palaco. Preninte grandan
oran sxlosilon de hoko sur la muro li malfermis alian pordon, kaj ili
cxiuj sekvis lin tra la pordon en la stratojn de la Smeralda Urbo.

Cxapitro XI. La Mirinda Smeralda Urbo de Oz

Ecx kun okuloj protektataj per la verdaj okulvitroj Doroteo kaj sxiaj
amikoj estis unue iomete blindigitaj de la brilego de la mirinda
Urbo. Lauxlonge de la stratoj estis belaj domoj konstruitaj el verda
marmoro kaj cxie ornamatitaj per brilantaj smeraldoj. Ili marsxis sur
pavimo el la sama verda marmoro, kaj kie la blokoj kunigxis estis
densaj vicoj de smeraldoj, brilantaj pro la sunlumo. La fenestroj
estis el verda vitro; ecx la cxielo super la Urbo estis iomete verda,
kaj la sunradioj estis verdaj.

Multaj personoj--viroj, virinoj, kaj infanoj--cxirkauxmarsxadis, kaj
ili estis verde vestitaj kaj havis verdetajn hauxtojn. Ili rigardis
Doroteon kaj sxian strangan grupon mirokule, kaj la infanoj cxiuj kuris
kasxi sin malantaux siaj patrinoj kiam ili ekvidis la Leonon; sed neniu
parolis al ili. Multaj butikoj estis apud la strato, kaj Doroteo vidis
ke cxio en ili estas verda. Verdaj dolcxajxoj kaj verda krevmaizo estis
vendataj, ankaux verdaj sxuoj, verdaj cxapeloj, kaj cxiaspecaj verdaj
vestajxoj. Unuloke viro vendadis verdan limonadon, kaj kiam la infanoj
acxetis gxin Doroteo rimarkis ke ili pagas gxin per verdaj moneroj.

Sxajne estis nek cxevaloj nek iuspecaj bestoj; la viroj disportadis
objektojn per verdaj cxaretoj, kiujn ili antauxenpusxis. Cxiu sxajnis
felicxa kaj kontenta kaj prospera.

La Pordogardisto gvidis ilin tra la stratoj gxis ili atingis grandan
konstruajxon, precize en la mezo de la Urbo, kiu estis la palaco de Oz,
la Granda Sorcxisto. Soldato staris antaux la pordo, vestita per verda
uniformo kaj kun longa verda barbo.

"Jen fremduloj," diris al li la Pordogardisto, "kaj ili postulas
renkonti la Grandan Ozon."

"Enpasxu," respondis la soldato, "kaj mi portos vian mesagxon al li."

Do ili trairis la pordojn de la Palaco kaj kondukigxis en grandan
cxambron kun verda tapisxo kaj belaj verdaj mebloj ornamitaj per
smeraldoj. La soldato devigis ilin cxiujn visxi siajn piedojn per verda
mato antaux ol eniri la cxambron, kaj kiam ili sidigxis li diris gxentile,
"Bonvolu komfortigi vin dum mi iros al la pordo de la tronocxambro kaj
diros al Ozo ke vi cxeestas."

Ili devis longe atendi gxis