omprenas," diris Doroteo, konfuzite. "Kiel vi povis
aspekti granda Kapo al mi?"
"Tio estis nur trompo," respondis Oz. "Bonvolu sekvi min, kaj mi
klarigos cxion al vi."
Li kondukis ilin en malgrandan cxambron malantaux la Tronocxambro, kaj
ili cxiuj sekvis lin. Li gestis al unu angulo, en kiu kusxis la Granda
Kapo, el multaj tavoloj de papero, kaj kun zorge pentrita vizagxo.
"Mi pendigis tion de la plafono per drato," diris Oz; "mi staris
malantaux la ekrano kaj tiris fadenon, por ke la okuloj movigxu kaj la
busxo malfermigxu."
"Sed kiel vi faris la vocxon?" sxi demandis.
"Nu, mi estas ventroparolisto," diris la malgranda viro, "kaj mi povas
jxeti la sonon de mia vocxo al kie ajn mi deziras; tiel ke vi supozis ke
gxi sonis el la Kapo. Jen la aliaj trompiloj." Li montris al la
Birdotimigilo la robon kaj la maskon per kiu li vestis sin kiam li
aspektis bela Damo, kaj la Stana Lignohakisto vidis ke la terura Besto
estis nur aro da hauxtoj kunkudritaj, kun lignajxoj kiuj elpremis la
flankojn. Kaj la Globo de Fajro, nu la Pseuxdosorcxisto ankaux pendigis
tion de la plafono. Efektive gxi estis globo de kotono, sed kiam oleo
estis surversxita la globo brulis feroce.
"Vere," diris la Birdotimigilo, "vi hontu ke vi estas tia cxarlatano."
"Mi hontas--certe mi hontas," respondis la malgranda viro malgaje;
"sed mi povis fari nenion alian. Bonvolu sidigxi, trovigxas multaj
segxoj; kaj mi rakontos al vi mian historion."
Do ili sidigxis kaj auxskultis dum li rakontis cxi tiel: "Mi naskigxis en
Omaha--"
"Sed, tio estas ne malproksime de Kansas!" kriis Doroteo, ekscitite.
"Vi pravas; sed pli malproksime de cxi tie," li diris, malgaje skuante
sian kapon je sxi. "Kiam mi plenkreskis mi farigxis ventroparolisto, kaj
trejnis min tre lerta majstro. Mi povas imiti cxian birdon kaj beston."
Li miauxis tiel precize kiel katido ke Toto ekatentis kaj ekrigardis
cxiudirekten por trovi kie sxi estas. "Post iom da tempo," pludiris Oz,
"tio tedis min, do mi farigxis balonisto."
"Kio estas tio?" demandis Doroteo. "Persono kiu supreniras en balono
cxe cirko, por instigi homojn alveni kaj pagi por vidi la cirkon," li
klarigis.
"Nu, unu tagon mi supreniris en balono kaj la sxnuro interimplikigxis,
tiel ke mi ne povis denove malsupreniri. GXi iris tre alten super la
nubojn, tiom alten ke aerfluo trafe gxin portis multajn, multajn
kilometrojn for. Dum tago kaj nokto mi veturis tra la aero, kaj en la
mateno de la dua tago mi vekigx
|