eo, kiu ankoraux
koleris.

"Tial li renversigxis tiom facile," komentis la Leono. "Min mirigis
vidi lin cxirkauxturnigxi tiel. Cxu ankaux la alia estas pajloplena?"

"Ne," diris Doroteo, "li konsistas el stano." Kaj sxi helpis la
Hakiston restarigxi.

"Tial li preskaux malakrigis miajn ungojn," diris la Leono. "Kiam ili
komencis grati la stanon mi sentis malvarmon suben kuri laux mia
dorso. Kiu estas tiu malgranda besto kiun vi tiom amas?"

"Li estas mia hundo, Toto," respondis Doroteo.

"Cxu li konsistas el stano aux estas plena de pajlo?" demandis la Leono.

"Nek stano nek pajlo. Li estas--estas--viandohundo."

"Ho! Li estas kurioza besto, kaj aspektas ege malgranda, kiam mi nun
rigardas lin. Neniu alia volus mordi tian etulon, nur malkuragxa mi,"
pludiris la Leono malgaje.

"Kio malkuragxigis vin?" demandis Doroteo, miroplene rigardante la
grandan beston, cxar li estis granda kiel malgranda cxevalo.

"Estas mistero," respondis la Leono.

"Mi supozas ke mi naskigxis tia. Cxiuj aliaj bestoj en la arbaro
kompreneble supozas ke mi estas kuragxa, cxar cxie oni kredas ke la Leono
estas la Regxo de Bestoj. Mi trovis ke se mi mugxas tre lauxte, cxiu
vivanto estas timigata kaj forkuras de mi. Kiam ajn mi renkontis homon
mi multe timis; sed mi nur mugxegis je li, kaj li cxiam forkuris kiel
eble plej rapide. Se la elefantoj kaj la tigroj kaj la ursoj decidus
batali kontraux min, mi mem forkurus--tiom malkuragxa mi estas; sed tuj
kiam ili auxdas min mugxegi ili cxiuj penas foriri de mi, kaj kompreneble
mi akceptas tion."

"Sed tio estas malgxusta. La Regxo de Bestoj ne estu malkuragxa," diris
la Birdotimigilo.

"Mi scias tion," respondis la Leono, visxante larmon de sia okulo per
la pinto de sia vosto. "Tio multege malgxojigas min, kaj tre
malfelicxigas mian vivon. Sed kiam ajn estas dangxero, mia koro komencas
rapide bati."

"Eble vi suferas pro kormalsano," diris la Stana Lignohakisto.

"Eble," diris la Leono.

"Se tiel," pludiris la Stana Lignohakisto, "gxoju, cxar tio pruvas ke vi
havas koron. Rilate al mi, mi ne havas koron, do mi ne povas suferi
pro kormalsano."

"Eble," diris la Leono penseme, "se mi ne havus koron al mi ne mankus
kuragxo."

"Cxu vi havas cerbon?" demandis la Birdotimigilo.

"Mi supozas ke jes. Mi neniam rigardis en mian kapon por informigxi,"
respondis la Leono.

"Mi iras al la Granda Oz por peti lin doni al mi cerbon," komentis la
Birdotimigilo, "cxar mia kapo estas plena de pa