is kaj trovis ke la balono flosas super
nekonata kaj bela lando.

"GXi malsupreniris nerapide, kaj mi tute ne estis damagxita. Sed mi
trovis min inter nekonata popolo, kiu, vidante min veni el la nuboj,
kredis ke mi estas granda Sorcxisto. Kompreneble mi lasis ilin kredi
tion, cxar ili timis min, kaj promesis fari kion mi volas.

"Simple por distri min, kaj okupi la bonan popolon, mi ordonis ke ili
konstruu cxi tiun Urbon, kaj mian palacon; kaj ili faris tion volonte
kaj bone. Post tio mi pensis, cxar la lando estis tiel verda kaj bela,
ke mi nomos gxin la Smeralda Urbo, kaj por ke la nomo pli konvenu mi
metis verdajn okulvitrojn sur cxiujn popolanojn, tiel ke cxio kion ili
vidis estis verda.

"Sed cxu cxio cxi tie ne estas verda?" demandis Doroteo.

"Ne pli ol en cxiu alia urbo," respondis Oz; sed kiam vi surhavas
verdajn okulvitrojn, nu, kompreneble cxio kion vi vidas aspektas
verda. La Smeralda Urbo estis konstruita antaux tre multaj jaroj, cxar
mi estis junulo kiam la balono portis min cxi tien, kaj mi estas tre
maljuna viro nun. Sed mia popolo surportas verdajn okulvitrojn sur la
okuloj de tiom longe ke la plej multaj el ili kredas ke gxi vere estas
Smeralda Urbo, kaj certe gxi ja estas bela loko, abundas juveloj kaj
valoraj metaloj, kaj cxio bona por felicxigi onin. Mi ame regas la
popolon, kaj ili amas min; sed ekde kiam cxi tiu Palaco estis
konstruita mi enfermas min kaj rifuzis vidi iun el ili.

"Unu el miaj plej grandaj timoj estis pro la Sorcxistinoj, cxar kvankam
mi mem havas tute nenian magian potencon mi baldaux trovis ke la
Sorcxistinoj vere kapablas fari mirindajxojn. Kvar Sorcxistinoj ekzistis
en cxi tiu lando, kaj ili regis la popolojn kiuj logxas en la Nordo kaj
Sudo kaj Oriento kaj Okcidento. Felicxe, la Sorcxistinoj de la Nordo kaj
Sudo estis bonaj, kaj mi sciis ke ili ne damagxos min; sed la
Sorcxistinoj de la Oriento kaj Okcidento estis terure fiaj, kaj se ili
ne kredus ke mi estas pli potenca ol ili, ili certe detruus min. Do mi
vivis konstante timante ilin dum multaj jaroj; do vi povas kompreni
kiom mi gxojis kiam mi informigxis ke via domo falis sur la Fian
Sorcxistinon de la Oriento. Kiam vi venis al mi mi volonte promesus
cxion ajn por ke vi neniigu la alian Sorcxistinon; sed mi devas honte
diri ke nun, post sxia degelo, mi ne povas plenumi miajn promesojn."

"Laux mia opinio vi estas tre malbona persono," diris Doroteo.

"Ho ne, karulino; mi estas tre bona persono; sed mi konfesas ke