j logxis en
la arbaro proksime al la palaco de Gajelet, kaj la maljunulo amis
sxercojn pli ol bonan mangxon. Unu tagon, tuj antaux la geedzigxo, mia avo
flugadis kun sia bando kaj vidis Kelalan marsxantan apud la rivero. Li
estis vestita per ricxa kostumo el palrugxa silko kaj purpura veluro,
kaj mia avo decidis petoladi. Je lia ordono la bando malsupren flugis
kaj kaptis Kelalan, portis lin per siaj brakoj gxis ili estis super la
mezo de la rivero, kaj faligis lin en la akvon.

"Elnagxu, bela knabo," kriis mia avo, "konstatu cxu la akvo makulis
viajn vestojn!" Kelala estis tro sagxa por ne nagxi, kaj li ne
estis tro dolortita de sia fortuno. Li ridis, kiam li revenis al la
supro de la akvo, kaj nagxis al la bordo. Sed kiam Gajelet kuris al li,
sxi trovis ke liaj silkajxoj kaj velurajxoj estis tute ruinigitaj de la
rivero.

"La princino tre koleris, kaj sxi sciis, kompreneble, kiuj kulpis. Sxi
venigis cxiujn Flugantajn Simiojn antaux sin, kaj sxi diris unue ke iliaj
flugiloj estu kunligitaj kaj ke ili estus traktitaj kiel ili traktis
Kelalan, ili estus faligitaj en la riveron. Sed mia avo forte pledis,
cxar li sciis ke la Simioj dronos en la rivero se la flugiloj estos
ligitaj; kaj Kelala ankaux afable parolis favore pri ili; do Gajelet
fine nuligis la punon, kondicxe ke la Flugantaj Simioj por cxiam plenumu
trifoje la ordonojn de la posedanto de la Ora Cxapo. Tiu Cxapo estis
farita kiel edzigxa donaco al Kelala, kaj lauxdire gxi kostis al la
princino duonon de sxia regno. Kompreneble mia avo kaj cxiuj aliaj
Simioj tuj akceptis la postulon, kaj tial ni estas trifoje sklavoj de
la posedantoj de la Ora Cxapo, negrave kiu estas tiu posedanto."

"Kaj kio okazis al ili?" demandis Doroteo, kiun tre interesis la
rakonto.

"Cxar Kelala estis la unua posedanto de la Ora Cxapo," respondis la
Simio, "li la unua faris al ni siajn ordonojn. Cxar lia novedzino ne
toleris vidi nin, li vokis nin cxiujn al si en la arbaro post la
geedzigxo kaj ordonis ke ni cxiam restu kie sxi neniam revidos Flugantan
Simion, kaj ni volonte obeis lin, cxar ni cxiuj timis sxin."

"Neniun alian taskon ni devis fari gxis la Oran Cxapon akiris la manoj
de la Fia Sorcxistino de la Okcidento, kiu devigis nin sklavigi la
Palpbrumojn, kaj poste peli Ozon mem el la Lando de la Okcidento. Nun
la Ora Cxapo apartenas al vi, kaj trifoje vi rajtas ordoni nin."

Dum la Simiregxo finis sian rakonton Doroteo malsuprenrigardis kaj
vidis la verdajn, brilantajn muro