is plene
vekaj kaj auxdis la vulpojn veni.
"Jen mia batalo," diris la Stana Lignohakisto; "do restu malantaux mi
kaj mi renkontos ilin dum ili alvenas."
Li prenis sian hakilon, kiun li jam akrigis, kaj kiam la Vulpestro
venis la Stana Lignohakisto rapide movis sian brakon kaj dehakis la
kapon de la vulpo de gxia korpo, tiel ke gxi tuj mortis. Tuj kiam li
povis relevi sian hakilon alia vulpo alvenis, kaj ankaux gxi falis per
la akra rando de la armilo de la Stana Lignohakisto. Venis kvardek
vulpoj, kaj kvardekfoje po unu vulpo mortis, tiel ke fine ili cxiuj
kusxis mortaj en amaso antaux la Hakisto.
Li remetis sian hakilon sur la teron kaj sidigxis apud la
Birdotimigilo, kiu diris, "Bona batalo, amiko."
Ili atendis gxis Doroteo vekigxis la sekvan matenon. La malgrandan
knabinon multe timigis vidi la grandan amason da vilaj vulpoj, sed la
Stana Lignohakisto plene informis sxin pri cxio. Sxi dankis lin
pro la savo kaj sidigxis por mangxi, kaj post tio ili rekomencis
marsxi.
Tiun saman matenon la Fia Sorcxistino iris al la pordo de sia kastelo
kaj elrigardis per sia unu okulo kiu povis tre malproksimen vidi. Sxi vidis
cxiujn siajn lupojn mortajn, kaj la fremdulojn ankoraux marsxantaj tra sxia
lando. Tio des pli kolerigis sxin, kaj sxi dufoje blovis sian argxentan
fajfilon.
Tuj granda aro da sovagxaj korvoj flugis al sxi, suficxaj por senlumigi
la cxielon. Kaj la Fia Sorcxistino diris al la Korvoregxo: "Flugu tuj al
la fremduloj; elpiku iliajn okulojn kaj dissxiru ilin."
La sovagxaj korvoj flugis kiel unu arego cele Doroteon kaj sxiajn
akompanantojn. Kiam la malgranda knabino vidis ilin venantaj sxi
timis. Sed la Birdotimigilo diris, "Jen mia batalo, do kusxigxu apud mi
kaj vi ne spertos damagxon."
Do cxiuj kusxis sur la tero escepte de la Birdotimigilo, kaj li staris
kun la brakoj etenditaj. Kaj kiam la korvoj vidis lin ili ektimis,
kiel cxiam okazas kiam tiaj birdoj vidas birdotimigilojn, kaj ne
kuragxis pliproksimigxi. Sed la Korvoregxo diris, "Estas nur pajla
homo. Mi elpikos liajn okulojn."
La Korvoregxo flugis kontraux la Birdotimigilon, kiu kaptis gxin per la
kapo kaj tordis gxian kolon gxis gxi mortis. Kaj post tio alia korvo
flugis kontraux lin, kaj la Birdotimigilo tordis ankaux gxian
kolon. Kvardek korvoj venis, kaj kvardekfoje la Birdotimigilo tordis
kolon, gxis fine cxiuj kusxis mortaj apud li. Post tio li vokis al siaj
akompanantoj ke ili levigxu, kaj ili rekomencis marsxi.
Kiam la Fia So
|