s oportune ke estas tiel, cxar
mia busxo estas nur pentrita, kaj se mi tondus truon en gxi por ke mi
povu mangxi, la pajlo kiu plenigas min elfalus, kaj tio ruinigus la
formon de mia kapo."

Doroteo tuj vidis ke tio estas vera, do sxi nur kapjesis kaj plu mangxis
sian panon.

"Rakontu al mi iom pri vi mem, kaj pri la lando el kiu vi venis,"
diris la Birdotimigilo, kiam sxi estis fininta sian mangxon. Do sxi
parolis al li pri Kansas, kaj kiom griza estas cxio tie, kaj kiel la
ciklono portis sxin al cxi tiu kurioza Lando Oz. La Birdotimigilo atente
auxskultis, kaj diris,

"Mi ne komprenas kial vi volas foriri el cxi tiu bela lando kaj reiri
al la seka, griza loko kiun vi nomas Kansas."

"Vi ne komprenas cxar vi ne havas cerbon," respondis la knabino. "Ne
grave kiom mizeraj kaj grizaj estas niaj hejmoj, ni karno- kaj
sango-homoj preferas logxi tie ol en iu alia lando, negrave kiom
bela. Nenio egale bonas kiel la hejmo."

La Birdotimigilo gxemis.

"Kompreneble mi ne povas kompreni," li diris. "Se viaj kapoj estus
plenaj de pajlo, kiel la mia, versxajne vi cxiuj logxus en la belaj
lokoj, kaj sekve tute mankus homoj en Kansas. Estas bonsorte por
Kansas ke vi havas cerbon."

"Bonvolu rakonti al mi, dum ni ripozas," petis la infano.

La Birdotimigilo rigardis sxin riprocxe, kaj respondis, "Mia vivo gxis
nun estis tiom mallonga ke efektive mi scias tute nenion. Mi farigxis
nur antauxhieraux. Mi tute ne scias kio okazis en la mondo antaux
tiam. Bonfortune, kiam la kultivisto faris mian kapon, li unue pentris
miajn orelojn, tiel ke mi auxdis kio okazas. Apudestis alia Mangxtulo,
kaj kion mi unue auxdis estis la parolo de la kultivisto,

"'Cxu placxas al vi la oreloj?'

"'Ili estas nerektaj,' respondis la aliulo.

"'Ne gravas,' diris la kultivisto; 'ili tamen estas oreloj,' kio ja
estis vera.

"'Nun mi faros la okulojn,' diris la kultivisto. Do li pentris mian
dekstran okulon, kaj tuj kiam gxi estis finita mi trovis ke mi rigardas
lin, kaj cxion cxirkaux mi, tre interesate, cxar tiu estis la unua fojo
kiam mi ekvidis la mondon.

"'Jen iom bela okulo,' komentis la Mangxtulo kiu estis rigardanta la
kultiviston; 'blua farbo bone tauxgas por okuloj.'

"'Mi pentros la alian pli granda,' diris la kultivisto. Kaj kiam la
dua okulo estis finita mi povis multe pli bone vidi ol antauxe. Post
tio li faris miajn nazon kaj busxon. Sed mi ne parolis, cxar tiutempe mi
ne sciis por kio busxo utilas. Min amuzis rigardi dum ili pr