n sit _humana vita tentatio_*? Vae
prosperitatibus saeculi, semel et iterum, a timore adversitatis, et a
corruptione laetitiae! Vae adversitatibus saeculi, semel et iterum et
tertio, a desiderio prosperitatis, et quia ipsa adversitas dura est, et ne
frangat tolerantiam*! numquid non _tentatio_ est _vita humana super terram_
sine ullo interstitio?

[Sidenote: XXIX. In Deo spes tota.]

40. Et tota spes mea non nisi in magna valde misericordia tua. Da quod
jubes, et jube quod vis[270]. Imperas nobis continentiam. [Sidenote: Sap.
8, 21.]_Et cum scirem_, ait quidam, _quia nemo potest esse continens nisi
Deus det: et hoc ipsum erat sapientiae scire cujus esset hoc donum_. Per
continentiam[271] quippe colligimur et redigimur in unum, a quo in multa
defluximus. Minus enim te amat qui tecum aliquid amat quod non propter te
amat[272]. O amor qui semper ardes et nunquam exstingueris! Charitas Deus
meus, accende me. Continentiam jubes; da quod jubes, et jube quod vis.

[Sidenote: XXX. Confitetur ut se habet ad tentationes carnalis libidinis.]

41. Jubes certe ut contineam a [Sidenote: 1 Joh. 2, 16.]concupiscentia
carnis, et {188} concupiscentia oculorum, et ambitione saeculi[273].
Jussisti a concubitu; et de ipso conjugio melius aliquid monuisti quam
concessisti. Et quoniam dedisti, factum est et antequam dispensator
sacramenti tui fierem. Sed adhuc vivunt in memoria mea, de qua multa
locutus sum, talium rerum imagines, quas ibi* consuetudo mea fixit; et
occursantur mihi vigilanti quidem carentes viribus, in somnis autem non
solum usque ad delectationem, sed etiam usque ad consensionem factumque
simillimum. Et tantum valet imaginis illusio in anima mea et in carne mea,
ut dormienti falsa visa persuadeant quod vigilanti vera non possunt.
Numquid tunc ego non sum, Domine Deus meus? Et tamen tantum interest inter
meipsum et meipsum; intra momentum quo hinc ad soporem transeo, vel huc
inde retranseo! Ubi est tunc ratio, quae talibus suggestionibus resistit
vigilans? Et si res ipsae ingerantur, inconcussa manet*. Numquid clauditur
cum oculis? numquid sopitur cum sensibus corporis? Et unde saepe etiam in
somnis resistimus, nostrique propositi memores, atque in eo castissime
permanentes, nullum talibus illecebris adhibemus assensum? Et tamen tantum
interest, ut cum aliter accidit, evigilantes ad conscientiae requiem
redeamus; ipsaque distantia reperiamus nos non fecisse, quod tamen in nobis
quoquo modo factum esse doleamus.

42. Numqu