io in campos et lata praetoria memoriae, ubi sunt thesauri
innumerabilium imaginum de cujuscemodi* rebus sensis invectarum. Ibi
reconditum est quidquid etiam cogitamus, vel augendo vel minuendo, vel
utcumque variando ea quae sensus attigerit; et si quid aliud commnendatum
et repositum est, quod nondum absorbuit et sepelivit oblivio. Ibi quando
sum, posco ut proferatur quidquid volo, et quaedam statim prodeunt; quaedam
requiruntur diutius, et tanquam de abstrusioribus quibusdam receptaculis
eruuntur; quaedam catervatim se proruunt*, et dum aliud petitur et
quaeritur, prosiliunt in medium quasi dicentia, Ne forte nos sumus? Et
abigo ea manu cordis a facie recordationis meae, donec enubiletur quod*
volo, atque in conspectum prodeat ex abditis. Alia faciliter atque
imperturbata serie, sicut poscuntur suggerentur; et cedunt praecedentia
consequentibus; et cedendo conduntur, iterum cum voluero processura. Quod
totum fit, cum aliquid narro memoriter. {174}

13. Ibi sunt omnia distincte generatimque servata, quae suo quaeque aditu
ingesta sunt; sicut lux atque omnes colores formaeque corporum per oculos;
per aures autem omnia genera sonorum: omnesque odores per aditum narium;
omnes sapores per oris aditum; a sensu autem totius corporis, quid durum,
quid molle, quid calidum frigidumve, lene aut asperum, grave seu leve, sive
extrinsecus sive intrinsecus corpori. Haec omnia recipit recolenda cum opus
est et retractanda grandis memoriae recessus, et nescio qui secreti atque
ineffabiles sinus ejus; quae omnia suis quaeque foribus intrant ad eam, et
reponuntur in ea. Nec ipsa tamen intrant, sed rerum sensarum imagines illic
praesto sunt cogitationi reminiscenti eas. Quae quomodo fabricatae sint
quis dicit, cum appareat quibus sensibus raptae sint interiusque
reconditae? Nam et in tenebris atque in silentio dum habito, in memoria
mea* profero, si volo, colores; et discerno inter album et nigrum, et inter
quos alios volo: nec incurrunt soni atque perturbant quod per oculos
haustum considero, cum et ipsi ibi sint, et quasi seorsum repositi lateant.
Nam et ipsos posco si placet, atque adsunt illico. Et quiescente lingua ac
silente gutture canto quantum volo; imaginesque illae colorum quae
nihilominus ibi sunt, non se interponunt neque interrumpunt, cum thesaurus
alius retractatur qui influxit ab auribus. Ita caetera quae per sensus
caeteros ingesta atque congesta sunt, recordor prout libet: et auram
liliorum discerno a violis, nihil olfaci