esti cxarlatano. Se mi elirus
cxi tiun Palacon mia popolo tuj trovus ke mi ne estas Sorcxisto, kaj ili
kolerigxus kontraux min cxar mi trompis ilin. Do mi devas resti fermita
en cxi tiujn cxambrojn tuttage, kaj estas tre tede. Mi multe preferus
reiri al Kansas kun vi kaj reesti en cirko."

"Mi gxuos vian kuneston," diris Doroteo.

"Dankon," li respondis. "Nun, se vi helpos min kunkudri la silkon, ni
komencu labori pri la balono."

Do Doroteo prenis kudrilon, kaj tuj kiam Oz tondis striojn de silko
gxustaforme la knabino zorge kunkudris ilin. Unue estis strio el pala
verda silko, sekvis strio el malpala verda kaj post tio strio el
smeralda verda; cxar Oz decidis fari la balonon laux diversaj nuancoj de
la koloro cxirkaux ili. Tri tagoj necesis por kunkudri cxiujn striojn,
sed kiam gxi estis finita ili havis grandan sakon el verda silko pli ol
ses metrojn longa.

Post tio, Oz sxmiris gxian internon per tavolo de maldensa gluo, por ke
gxi rezistu aerlikadon, kaj post tio li anoncis ke la balono estas
preta.

"Sed ni devos havi korbon en kiu ni veturos," li diris. Do li ordonis
ke la Soldato kun la Verdaj Lipharoj alportu grandan korbon por
lavotaj vestajxoj, kiun li fiksis al la malsupro de la balono per
sxnuregoj.

Kiam gxi estis tute preta, Oz disanoncigis inter sia popolo ke li
vizitos grandan fratan Sorcxiston kiu logxas en la nuboj. La informo
disvastigxis rapide tra la urbo kaj cxiu venis por rigardi la
mirindajxon.

Oz ordonis ke la balono estu portita antaux la Palacon, kaj la popolo
rigardadis gxin tre scivoleme. La Stana Lignohakisto estis hakinta
grandan amason da ligno, kaj nun li bruligis gxin, kaj Oz tenis la
malsupron de la balono super la fajro tiel ke la varmega aero kiu
levigxis de la fajro plenigos la silkan sakon. Iom post iom la balono
sxvelis kaj enaerigxis, gxis fine la korbo preskaux ne plu tusxis la
teron.

Post tio, Oz eniris la korbon kaj diris al la tuta popolo per lauxta
vocxo: "Mi nun foriros por viziti. Dum mi forestos la Birdotimigilo
regos vin. Mi ordonas ke vi obeu lin kiel vi obeus min."

La balono jam tiris forte por eskapi de la sxnurego kiu ligis gxin al la
tero, cxar la aero en gxi estis varmega, kaj tio faris gxin tiom malpli
peza ol la aero ekster la balono ke gxi tiregis klopodante alteniri en
la cxielon.

"Venu, Doroteo!" kriis la Sorcxisto. "Rapidu por ke la balono ne
forflugu sen vi!"

"Mi tute ne trovas Toton ie ajn," respondis Doroteo, kiu ne volis
forlasi si