ni per ili amuzighu."

"Sed ne," neis per la kapo la gastejestro, "io estos vero. La
poshtestro ech diris, ke tie mankas medikamentoj--au io simila."

"Nu, tio estus malbona," diris pripenseme Finke.

La tajloro Stilding volis ekparoli pri chiuj malsanoj, kiujn li
travivis, kiam malfermighis la pordo kaj en la ejon venis la sherifo
de Unalaklik, brue salutata de la kunvenintaj viroj.

Li ekstaris antau la bufedo, kaj kiam chiuj silentis, li komencis:

"Viroj! Eble vi estas surprizitaj, ke mi kunvenigis vin tiom
neatendite. Sed la afero estas tiom grava kaj urgha, ke mi ne povas
prokrasti ghin."

La cheestantoj farighis pli atentemaj.

"Eble vi jam audis, ke en Nome aperis difterio. Doktoro Welch
bezonas kiel eble plej baldau freshan seron. Li mendis ghin en
Seattle. La aeroplano alportis ghin al Anchorage, sed pluen ghi ne
povis flugi. En tiu chi momento la paketo estas survoje al Nenana,
kien ghi vershajne estos alportata hodiau tagmeze. Sed temas pri
tio, kiamaniere transporti ghin el Nenana al Nome."

La sherifo rigardis la virojn, kvazau li atendus ilian proponon.

Chiuj silentis. Nur de la tablo, kiu estis che la forno, audighis
malkuragha vocho:

"Malfacila afero!"

"Doktoro Welch pripensis chiujn cirkonstancojn," daurigis la
sherifo.

"Kaj fine li konstatis, ke estos necese aranghi stafet-veturon.
Hodiau mi ricevis de li telegramon."

Kiam li finlegis ghin, la salono silentis. Sed nur momenton. Char tuj
poste audighis kelkaj ekkrioj:

"Tio estas neebla!"

"En tiu chi vetero, kiam ni ech hundon ne elpelus--en Nome-n?"

"Absoluta frenezeco!"

"Oni facile diras: aranghu stafeton! Sed kiu veturos?"

"Tio estus certa mortveturo!"

La salono bruis kiel vespa nesto.

La sherifo staris che la bufedo kaj li observis per rigida rigardo la
shtormon de indigno, kiun vekis lia komuniko. Post kelkaj momentoj li
tintigis la glasojn. La kunvenintoj denove trankvilighis.

"Vi pravas, amikoj," kaj li elparolis la vorton, "amikoj" kun tiom
malvarma akcento, ke chiuj tuj divenis, kion la sherifo sentas. "Ghi
aspektas vere kvazau absoluta frenezeco, kaj kiu partoprenos la
stafetveturon, tiu devos esti preparita por chio. Sed ghuste pro tio
neniu estas devigata. La alighoj estas memvolaj."

"Feliche!" respiris iu duonlaute.

La sherifo ne lasis sin gheni kaj daurigis:

"Kaj tial mi demandis vin: kiu memvole alighas por veturigi la
paketon da sero el Unalaklik al Nome?"

La silento, kiu ekregis post ti