erdos, se li ne estos en Parizo. Li estis skuita pro la proksimo de
la Morto, kies vizaghon li posttagmeze de proksime rigardis kaj kiu,
eble, chirkauiras la areton da malfelichuloj.

Marcel Payen ne povis rekonsciighi de la granda bato, kiun li ricevis
dum la elsendo. Kiom malmulte mankis, por ke la sciigo por la
redakcio de _Paris Soir_ estu elsendata kaj transdonata! Kaj Daumal,
lia fidela kunulo Daumal, povu esti savata! Li estus povinta senigi
sin de la turmentaj imagoj kaj angoro, kiuj lin certe en la nunaj
tagoj kaj noktoj obsedas. Kio ja konspiris kontrau li? Sed tamen
eble ili estos savataj. Sed chu oni trovos ilin ghustatempe?

Amaraj riprochoj pikis lin. Kial li ne forsendis telegramon el Romo?
Li havis sufiche da tempo. Sufichus nur kelkaj minutoj, dum li estis
en la flughaveno. La oficisto certe volonte aranghus la aferon....
Li ne povis antauvidi pereon. Cedate. Sed tio ne estis senkulpigo.
Prudenta homo devas pensi pri chio; li devas antauvidi ankau tion,
kio shajnas nevershajna...

"Sinjoro Payen," eltiris lin el la malghojigaj pensoj la radiisto.
"Ektagighas. Chu ni denove iru iom promeni en la chirkauajho?"

Ili tamen revenis post nur kelkaj pashoj. La ventego furiozis
ankorau pli sovaghe kaj pli shtorme ol hierau.

Sekvis longa, senfine longa tago. La tuta konversacio turnighis
chirkau unusola penso: chu oni sendos aviadilon por serchi ilin!

"En chi tia vetero, certe ne," diris Generalo Gibson, ne
suprenlevante la kapon de la landkarto, kiun li ankorau kun intereso
studis. "Ghis la ventego chesos kaj la nebulo suprenlevighos, ni ne
povos esperi, ke oni povus trovi nin."

"Kiel longe tio povos dauri?" Bakker demandis la radiiston.

"Unu, du au plurajn tagojn."

"La duan, jam estos en ordo," provis rideti S-ino Gibson. "Ni esperu,
ke la naturo faros al ni komplezon."

Chiu uzis la tempon lau sia povo. Iuj legis jam kelkajn fojojn la
malnovajn sciigojn en jhurnaloj, aliaj ludis kartojn, S-ro Bakker
fine chesis esti melankolia kaj rakontis novajn historietojn.
Generalo Gibson estis chiam klinita super la detala landkarto de
Svislando kaj ion mezuris kaj kalkulis.

Payen kun la radiisto provis ankorau kelkfoje trairi la chirkauan
regionon, sed la ventego chiufoje repelis ilin.

La dua nokto en la aeroplano estis ankorau pli malfacila, ol la
unua. S-ino Gibson palighis, shiaj okuloj perdis sian brilon kaj ili
kvazau iomete enkapighis, sed la ridetoj, per kiuj shi kuracis pli
efike ol per ban