espere la deksepan de Novembro
raportis preskau chiuj europaj sendstacioj:
"En la Alpoj frakasighis aeroplano de tipo Amiot F-AKCS dum flugo de
Romo al Parizo. El la tuta nombro de dek du personoj, estas ok
vunditaj. Pri savaj laboroj oni ankorau ne povas komenci, char en la
Alpoj furiozas neghventegoj."
La savajn laborojn oni ankorau ne entreprenis, sed ili estis
jam preparitaj. En Svisujo, Italujo, Francujo kaj Anglujo
interkonsilighis pilotoj. Kaj ne nur pilotoj. Ankau aviadsekcioj de
la kunighintaj staboj konstruis planojn por savi la perditojn. En
oficejo tio aspektis kiel antau la komenco de ofensivo. Militaj
fakanoj estis klinitaj super detalaj landkartoj de la Alpa
montar-masivo; ili mezuris distancojn, notis altojn de la montoj kaj
klopodis diveni, sur kiu glaciroko la tragedio povis okazi.
Al chiuj estis klare, ke la helpo devos veni plej eble rapide, se la
viktimoj de la katastrofo ne devos perei de frosto, malsato kaj manko
de kuraciloj.
Jhurnaloj en okulfrapa arangho alportis la sciigon pri la malfelicho.
Denove oni pridebatis la demandon, kiom danghera estas vojaghado en
aeroplano. Al iuj skribistachoj, kiuj dum la tuta vivo ech ne
proksimighis al aeroplano, char ili sentis preskau prahistorian
teruron pri la bluetaj altoj, la alpa tragedio estis _akvo por ilia
muelilo_. Ili memorigis chiujn grandajn katastrofojn, kiuj okazis en
la historio de la aviado. Ili klopodis pruvi, ke la vojaghado per la
vagonaro estas multe pli sekura, kaj avertis kontrau uzado de la
aeroplano.
Sed kontrau ili elsvarmis la armeo de la bravaj agloj. Ili estis
tiuj, kiuj sentis sin kiel hejme en la aero, amikoj kaj sindonaj
adorantoj de la aera sporto. Trankvile, sen vana kriado, ili arigis
senfinajn vicojn de ciferoj, kiuj mem parolis. Ili citis per
nefanfarona parolo la faktojn. Objektivaj legantoj konkludis, ke la
nombro de viktimoj rilate al la nombro de faritaj flugoj estas neniel
malpli bona ol che aliaj transportiloj.
Estu kiel ajn, chi tiu polemiko vekis tiom grandan intereson pri la
viktimoj en la Alpoj, ke el chiuj mondpartoj venis proponoj, kiel
savi ilin. Char chiuj artikoloj--egale, chu la skribintoj estis por
la aviado au kontrau ghi--finighis per tiu sama konkludo: Sur la
glaciroko en la Alpoj pereas dek du malfelichuloj. Savu ilin!
Ghi sonis el chiuj landoj kiel petego kaj samtempe kiel severa
ordono. Ghi estis ankau pruvo, ke la homaro ne lasis sin finbatighi
de la kelkjara regado de mallumo. Ke ho
|